Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2015

Και μεγαλώνεις, που λες...



Και μεγαλώνεις, που λες, κι ο απόλυτος παλιός εαυτός σου έχει πια καταρρακωθεί. Γιατί πολλά λάθη τα έχεις κάνει κι εσύ ήδη, ακόμα και κάποια που έλεγες πως σ' εσένα δεν θα συνέβαιναν ποτέ. Κι έτσι μπορείς και βλέπεις τα λάθη που πάνε να κάνουν οι άλλοι με γλυκύτητα. Με κατανόηση. Κάποια λάθη έχουμε ανάγκη να τα κάνουμε. Έχουμε ανάγκη να βλέπουμε το γκρεμό μπροστά μας και να πιστεύουμε ότι θα πετάξουμε αντί να πέσουμε.

Και μεγαλώνεις, που λες, και μαθαίνεις πιο πολύ να συγχωρείς. Μετά που σου περνά ο πρώτος θυμός, οι τόνοι μέσα σου πέφτουν. Από μόνοι τους. Και καταλαβαίνεις, χωρίς να προσπαθήσεις ιδιαίτερα. Και ίσως και να συγχωρείς, δεν ξέρεις, πάντως ξέρεις πως δεν θέλεις να εκδικηθείς. Αλλά ξέρεις πως δεν θα ξεχάσεις. Και τα απόλυτα μέσα σου δεν είναι πια απόλυτα. Κι όμως αν το κάνεις αυτό, ποιες είναι οι σταθερές πια στη ζωή σου;

Και μεγαλώνεις, που λες, κι όλα εκείνα που σου έμαθαν μικρός στοιχειώνουν το είναι σου. Γιατί κάπου θα ήθελες να είσαι αυτός ο άνθρωπος που δε νιώθεις ότι είσαι, απλώς και μόνο για να τους ικανοποιήσεις λιγάκι. Θα ήθελες να είσαι πιο θρήσκος / πιο κοντά στο straight πρότυπο / πιο σταθερός στις σχέσεις σου / πιο συμβατός με το κοινωνικό πρότυπο, γενικά. Και μαθαίνεις να υποκρίνεσαι και καμιά φορά, ότι είσαι πιο κοντά σ' αυτή την ιδεατή εικόνα. Γιατί έτσι είναι η αγάπη κάποιες φορές. Να μην είσαι απόλυτα ειλικρινής με τους δικούς σου ανθρώπους, για να τους προστατέψεις.

Και μεγαλώνεις, που λες, και συνειδητοποιείς ότι η απόλυτη αγάπη, έτσι όπως τη μαθαίναμε στα παραμύθια, δεν υπάρχει. Ότι το "για πάντα" είναι μια ουτοπία. Κι εσύ αναρωτιέσαι γιατί όλα τα παραμύθια έπρεπε να σου φυτέψουν στο μυαλό αυτή την εικόνα. Και μετά διερωτάσαι πώς χειρίζεσαι αυτή την πληροφορία, κι αν ψάχνεις σχέσεις δυνατές και με πάθος ή σχέσεις ήρεμες και με διάρκεια. Κι όλο ψάχνεις τον ενδιάμεσο συνδυασμό γιατί τα θέλεις όλα, κι η ζωή όλο σε διαψεύδει.

Και μεγαλώνεις, που λες, κι είναι εκείνη η άβολη στιγμή που δεν ξέρεις τι να κάνεις, να ελπίζεις ή να παραιτηθείς, και πιάνεις τον εαυτό σου να ψελλίζει προσευχές σ' ένα θεό που δεν ξέρεις αν πιστεύεις ότι υπάρχει καλά καλά. Κάποιες στιγμές που όσο ενήλικας κι αν είσαι πια εξακολουθούν να είναι σκληρές. Έτσι γίνεται δηλαδή; Όταν μεγαλώνεις φοβάσαι περισσότερο το θάνατο; Αποφασίζεις ότι ξαφνικά πιστεύεις περισσότερο, όταν φοβάσαι για κάποιον που αγαπάς; 

Και μεγαλώνεις, που λες, και συνειδητοποιείς ότι η ζωή όλο και μικραίνει. Κι ότι η ώρα είναι τώρα.

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2015

H τελειότερη λίστα ταξιδιού online

Βρήκα εδώ την πιο τέλεια λίστα ταξιδιού. Είναι τέλεια. Τα κουτάκια του νου της είναι παρόμοια με του δικού μου. Το psycho - οργανωμένο κομμάτι του μυαλού μου κάνει party.

P.S. Έχει που το πρωί που ακούω αεροπλάνα που πετούν χαμηλά.. Τι σκατά γίνεται; Εσηκώσαν αεροπλάνα οι Εγγλέζοι για κάπου στη γειτονιά; Παραβιάζουν το FIR μας οι Τούρκοι; Γιατί δεν μας ενημερώνει επίσημα κανένας;

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015

Η στιγμή που παραδέχεσαι ήττα επειδή κάτι απλά δεν πάει, πονάει και είναι λυτρωτική μαζί.

Και το soundtrack του weekend που τελειώνει.