Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

Τα τραγούδια του Βασίλη και της Όλγας.

Πριν λίγες μέρες πήρα mail από τον Βασίλη. Μου γράφει πως είναι μαθητής Γ' Λυκείου και αποφάσισε με τη μητέρα του να γράψουν τραγούδια για κάποια σοβαρά κοινωνικά θέματα που αφορούν άτομα της ηλικίας του και όχι μόνο.

Σου τα βάζω πιο κάτω για να τα ακούσεις. Όπως μου γράφει ο Βασίλης, "ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΚΤΡΩΣΕΩΣ,ΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ Κ ΤΗΝ ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ". 

Τα άκουσα και συγκινήθηκα. Και χάρηκα. Αλλά κατά κύριο λόγο ξαφνιάστηκα, για να είμαι ειλικρινής. Η πλειοψηφία των τραγουδιών που κυκλοφορούν -καλώς ή κακώς- μιλούν για τον έρωτα. Και ίσως να ήταν κάπως αναπάντεχο το ότι υπάρχουν -ακόμα- έφηβοι που προβληματίζονται και για τέτοια θέματα και αποφασίζουν να γράψουν γι' αυτά. Ευχαριστώ που μου τα έστειλες Βασίλη, και μπράβο και σε σένα και στη μητέρα σου!

ΚΑΝΕΙ ΚΡΥΟ ΕΔΩ
για τις εκτρώσεις


ΓΚΡΙ ΕΦΙΑΛΤΗΣ
Για τη φυλακή


ΡΟΥΑ-ΜΑΤ
Για τα ναρκωτικά

Δευτέρα 1 Απριλίου 2013

"Out of suffering have emerged the strongest souls; the most massive characters are seared with scars".



Τι να πεις αυτές τις μέρες; Πέσαμε απότομα από τα σύννεφα. Η οικονομία μας καταβαραθρώθηκε, το τραπεζικό μας σύστημα (στην ουσία) καταστράφηκε και απλά είναι στον αναπνευστήρα για μερικούς μήνες ακόμα, τα σκάνδαλα αποκαλύπτονται το ένα μετά το άλλο (κι άλλα τόσα που δεν θα μας αποκαλύψουν ποτέ).

Φοβάμαι. Όχι τόσο για τη δική μου τη γενιά. Εγώ - και πολλοί άλλοι της ηλικίας μου - μια χαρά την έχουμε. Έχουμε ένα σπίτι να μείνουμε, αυτοκίνητο να κινηθούμε, ένα πιάτο φαγητό στο σπίτι. Μπορεί να μην τα καταφέρουμε να πάρουμε δάνεια - ε και; Θα ζήσουμε στο ενοίκιο. Και τι πειράζει; Θα το πάρουμε μαζί μας το σπίτι; Θα μάθουμε να ζούμε με λιγότερα, να αγοράζουμε φθηνότερα. Οι ανάγκες μας έχουν το εύρος που εμείς τους δίνουμε. Περισσότερο φοβάμαι για ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας, που είναι καταχρεωμένοι και μπορεί να χάσουν τις δουλειές τους. Και δύσκολα θα βρουν άλλη δουλειά, ενώ έχουν χάσει και τις οικονομίες μιας ζωής, αλλά και τα ταμεία προνοίας.

Δεν ξέρω τι άλλο να πω, δεν θέλω να το μετατρέψω σε πολιτικό post. Έτσι κι αλλιώς, και μεταξύ μας, άλλο από πολιτικές συζητήσεις δεν κάνουμε αυτές τις μέρες. Θέλω να σου παραθέσω μερικά όμορφα αποσπάσματα που έχω διαβάσει - και αυτές τις μέρες, αλλά και προηγουμένως. Πιστεύω πολύ στη δύναμη που έχει μια κουβέντα. Ίσως σε μια απ' αυτές να βρει έστω και ένας άνθρωπος δύναμη - και αυτό θα 'ναι σπουδαίο.

"Out of suffering have emerged the strongest souls; the most massive characters are seared with scars". Khalil Gibran

"The most important things in life aren't things". Paulo Coelho, Manuscript found in Accra.

(από συνέντευξη του Γιώργου Πανόπουλου στο Jenny.gr)
-Η δική σου συμβουλή στον κόσμο για ψυχική ενδυνάμωση και αντοχή απέναντι σε αυτόν τον τρανταγμό, ποια είναι; Μη μου πεις χαμόγελο και θετική ενέργεια, θα γίνω έξαλλος.
Γ.Π.: Εγώ να δεις πως γυρνάει το μάτι μου με αυτά. Κοντεύω να γίνω ο διώκτης του new age. Θεωρώ γελοία την πεποίθηση του «αρκεί να χαμογελάσεις σαν ηλίθιος για να βρεθείς στην Ντίσνεϊλαντ».
- Οπότε;
Γ.Π.: Οπότε σημασία έχει να αγαπάς. Είναι το μόνο που έχω να προτείνω. Ξεγαϊδουρίσου. Δες λίγο το διπλανό σου. Όχι μόνο στα πλαίσια της αλληλεγγύης του «έχω και σου δίνω» αλλά και του «δεν έχω και σου δίνω. Μοιράζομαι μαζί σου αυτό που έχω».