Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

Με καλή διάθεση!

Τρέχω με το μάστερ για τις εργασίες μου αλλά είναι πολύ δημιουργικό και μου αρέσει πάρα πολύ. Άμα σε ενθουσιάζει και το θέμα, όπως εμένα...! Μέχρι που σκέφτομαι να το συνεχίσω και σε διδακτορικό! Ίσως έτσι να τα καταφέρω να μπω νωρίτερα σε μια τάξη... Μια χαρά είναι η δουλειά στην εταιρεία, αλλά το συναίσθημα του να διδάσκεις δε συγκρίνεται με τίποτα άλλο στον κόσμο. Αλλά και το να διδάσκεσαι. Ξέρω ότι ακούγομαι εξωγήινη, αλλά προχτές που πήγα πανεπιστήμιο (ήταν και Σάββατο, είχαμε αναπλήρωση) ένιωθα πολλά χαρούμενη που είμαι ξανά μέλος μιας ακαδημαϊκής κοινότητας. Ένιωθα ότι ήμουν ακριβώς εκεί που έπρεπε να είμαι.
Λες να τα μπερδεύω, και επειδή δεν έχω γκόμενο, να κάνω γκόμενο το διάβασμα; Μπα... Επειδή το έχω ξαναπεράσει, νομίζω δε μπορείς να τα συγκρίνεις. Είναι εντελώς άλλη αίσθηση. Και δεν είναι πως θυσιάζω την προσωπική ζωή για το διάβασμα ή τη δουλειά. Απλά δεν έχω γνωρίσει κάποιον να με ενθουσιάσει, να με συναρπάσει. Να με κάνει να νιώσω δυνατά. Άμα βρεθεί αυτός ο κάποιος, σίγουρα θα βρεθεί χρόνος στο πρόγραμμα και γι' αυτόν.
Το μόνο που μου λείπει είναι να βγάλω τα σιδεράκια! Μου είπαν πιθανότατα μέχρι τον Απρίλη, κι εγώ άρχισα να μετρώ αντίθετα τις μέρες. Θέλω αυτό το χαμόγελο της Colgate νωρίτερα! (Φαντάσου να έβαζα τα γκρίζα τι θα γινόταν).
Χτες βρέθηκα με κάποιες παλιές φίλες. Δεν μπορώ να περιγράψω το πόσο οικεία και άνετα ένιωσα. Είπαμε τα δικά μας, γελάσαμε με την καρδιά μας. Καθαρά, φωτεινά βλέμματα. Μάτια που γελάνε. Χωρίς σκιές παρεξηγήσεων. Πόσο το ευχαριστήθηκα, δε μπορώ να σου περιγράψω.
Μωρά που είσαστε στις Ελλάδες και τις Αγγλίες και τα λοιπά εξωτερικά. Ελάτε γρήγορα Κύπρο γιατί κόντεψαν τα Χριστούγεννα. Θέλω να πάμε σε ένα καφέ με τζάκι και να πιούμε ζεστή σοκολάτα. Τι να κάνω, μου έχει λείψει αυτή η εικόνα του χειμώνα.