Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

στην αρχή του 2012

Είμαστε και επισήμως στην αρχή του '12. Η οποία είναι μια καλή εποχή.

Δουλεύω σκληρά στη δουλειά μου, παίζει να 'μαι και η πιο παραγωγική υπάλληλος της εταιρείας, όχι αστεία, και σίγουρα αυτή με τη μεγαλύτερη εξέλιξη.

Μπορώ να γράφω ξανά! Δεν θυμάμαι αν στο έχω πει. Μετά από 7 χρόνια. Ένιωσα ότι το ακαδημαϊκό γράψιμο στο οποίο είχα υποχρεωθεί στα χρόνια των σπουδών μου είχε σκοτώσει το λογοτεχνικό γράψιμο. Δεν το νιώθω πια αυτό. Μπορώ και γράφω, σελίδες ολόκληρες, χωρίς να νιώθω ότι κάποιος με πιέζει να το κάνω. Δε μπορείς να φανταστείς τι μεγάλη ανακούφιση είναι. Πόσο ευτυχισμένη με κάνει να νιώθω.

Επίσης έκανα μια άλλη διαπίστωση για τον εαυτό μου. Γράφω για κάτι μόνο όταν αυτό έχει τελειώσει. Όταν έχουν ολοκληρωθεί όλες οι σχετικές διεργασίες μέσα μου. Δε μπορώ να το καταγράψω όταν αυτό συμβαίνει. Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό.

Ακόμη ανακάλυψα -φρίκη- ότι τελικά είμαι κάπως ψυχαναγκαστική με το να "ψυχαναλύω" -εντελώς ερασιτεχνικά, εννοείται, δεν έχω καμία επιστημονική βάση- εμένα και τους γύρω μου. Για το κάθε τι που συμβαίνει, για όλα τα θέματα, νιώθω ότι πρέπει να βρω τις αιτίες και τις απαντήσεις σε προγενέστερα βιώματα και εμπειρίες, και έτσι να εξηγήσω αποτελεσματικότερα καταστάσεις και συμπεριφορές. Υπάρχουν φορές που με πιάνω να πιέζω τον εαυτό μου να ζήσει τη στιγμή αντί να την αναλύει.

Είναι μια καλή χρονιά (ακαδημαϊκή χρονιά - έτσι μετρώ τις χρονιές μου). Νιώθω ότι ξεκουράστηκα από τα διαβάσματα κι ότι είμαι έτοιμη για νέες προκλήσεις. Θέλω να πάω ένα σκαλί παραπάνω με τη νέα χρονιά. Μπορεί να είναι δύσκολο να ξεβολευτώ έτσι που βολεύτηκα, αλλά θα το κάνω. Σκέφτομαι διάφορα, κάνω διάφορες ενέργειες, με πιάνει το άγχος όμως να τα γράψω. Αν έχω κάτι σίγουρο θα στο πω...

Ελπίζω ότι θα 'ναι μια καλή χρονιά γεμάτη όμορφες στιγμές με τους ανθρώπους που αγαπώ. Μακάρι να 'ναι έτσι για όλους μας. Σε φιλώ.