Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

φοβάσαι

φοβάσαι να τολμήσεις. φοβάσαι να ρισκάρεις πράγματα. ακόμη κι αν το σήμερα σου είναι το λίγο σου. φοβάσαι μην μείνεις στον άσο.

φοβάσαι μήπως δεν σ' αγαπήσουν ποτέ. μήπως δεν κάνει κανένας, ποτέ, κάτι για σένα. μήπως δεν ακούσεις εκείνη την καρδιά να χτυπά δίπλα απ' τη δικιά σου.

φοβάσαι μήπως δεν είσαι αρκετά καλός. μήπως είσαι ανεπαρκής. μήπως το δικό σου πολύ δεν φτάνει ούτε καν το δικό τους λίγο.

φοβάσαι μήπως δεν σε ποθήσουν πραγματικά ποτέ. μήπως η όμορφη νιότη σου, με όλη της τη δύναμη, μείνει ένα τρόπαιο στο ράφι, χωρίς διεκδικητή.

φοβάσαι το άγνωστο. αυτό που δεν σου μοιάζει. αυτό που δε μπορείς να χειριστείς.

φοβάσαι ότι πάντα θα τρέχεις, και ποτέ δεν θα τα καταφέρεις τόσο καλά όσο θα "έπρεπε" στους ρόλους σου.

φοβάσαι, φοβάμαι. φοβόμαστε... δεν ξέρω αν υπάρχει ικανοποιητική, καθησυχαστική απάντηση για όλους μας τους φόβους. ξέρω μόνο πως "τη ζωή σου μόνο εσύ μπορείς να τη σώσεις", όπως λέει και ο αγαπημένος μου φλεγόμενος.

καληνύχτα.

Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

σχέδια και πάει λέγοντας

Ανυπομονώ να ξεκινήσει η καινούρια χρονιά! Τις χρονιές μου τις μετρώ πάντα απ’ τον Σεπτέμβρη ως τον Αύγουστο. Τις προάλλες μιλούσα με τη μικρή μου αδερφή και της έλεγα τα σχέδιά μου, όταν άρχισε να χαμογελά. Ρωτώντας γιατί, μου είπε «μα ήμουν εντελώς σίγουρη ότι κάτι θα έβρισκες να κάνεις! Νομίζεις ότι σε πίστεψα όταν είπες ότι φέτος θα κάτσεις και δεν θα κάνεις τίποτα;»

Νομίζω ότι τα χόμπι μας είναι αυτά που κάνουν τη ζωή ωραία. Κι ενδιαφέρουσα. Και με νόημα. Μου φαίνεται αφάνταστα βαρετό να ζω χωρίς να κάνω κάτι δημιουργικό ή να μαθαίνω πράγματα.

Θέλω να διαβάσω βιβλία φέτος! Εννοείται όχι ακαδημαϊκού περιεχομένου όμως. Μπορούμε να κάνουμε ένα διάλειμμα από αυτά; :) Πριν λίγες μέρες αγόρασα δυο βιβλία ψυχολογίας. Το ένα παρουσιάζει τον Freud με απλά λόγια, ενώ το άλλο πραγματεύεται πτυχές της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Το δεύτερο το έχω ξεκινήσει, και μου φαίνεται τρομερά ενδιαφέρον.

Θέλω ν’ ασχοληθώ περισσότερο με τη φωτογραφία. Άκουσα ότι ο φωτογραφικός σύνδεσμος διοργανώνει μαθήματα, μόνο που αργούν λίγο να ξεκινήσουν. Ελπίζω να καταφέρω να μάθω και να τις επεξεργάζομαι.

Λατρεύω τις φωτογραφίες. Νομίζω ότι είναι η αποτύπωση μιας στιγμής στην αιωνιότητα. Έχω ένα φίλο μου, που τις λατρεύει επίσης – εκείνος «φταίει» για το κόλλημα. Είναι ο μόνος που με ανέχεται, γιατί είναι χειρότερος από μένα. Πηγαίνουμε σε διάφορους τόπους, στο δάσος, στο βουνό, σ’ ένα ερειπωμένο σπίτι και βγάζουμε φωτογραφίες, που έχουν θέμα, ως επί το πλείστον το χώρο. Μπορεί να μας πάρει ώρα, αλλά μένουμε μέχρι να αποτυπώσουμε εκείνη τη στιγμή. Εκείνο το διαφορετικό βλέμμα, εκείνη τη διαφορετική ατμόσφαιρα στο χώρο. Μου έχει βγάλει τις πιο ωραίες φωτογραφίες που έχω. Έχω άπειρες ιδέες για νέους τόπους, δυστυχώς όμως τώρα μας τον έφαγαν οι σπουδές. Έλα πίσω! :)

Οι επεξεργασμένες φωτογραφίες όμως είναι η αδυναμία μου. Ειδικά οι μαυρόασπρες ή αυτές που φαίνονται σαν σκηνή από ταινία που έχει φθαρεί. Μου φαίνεται ότι έχουν κάτι από μια παλιά, νοσταλγική εποχή. Έχω μία φωτογραφία, μαζί με άλλες τέσσερις φίλες μου, που μία απ’ αυτές την επεξεργάστηκε – την έκανε καφέ και να μοιάζει σαν παλιό, φθαρμένο καρέ ταινίας. Ειλικρινά σ’ αυτή τη φωτογραφία μοιάζουμε όλες σαν παλιές ηθοποιοί του Χόλιγουντ. Και όχι, καμιά μας δεν είναι έτσι στην πραγματικότητα. :)

Τα aquaerobics είναι δεδομένο ότι θα τα ξαναξεκινήσω. Αν είσαι γυναίκα, δοκίμασε τα και θα με θυμηθείς. Είναι απίστευτη η αίσθηση που σου δίνει η άσκηση στο νερό. Ναι, είναι πιο ωραία και από κολύμπι :) Όσα νεύρα/ άγχος/ πίεση και να έχεις, μετά από κάθε μάθημα θα σου έχουν περάσει τα πάντα και θα έχεις απίστευτη ενέργεια. Λέμε με μια φίλη να ξεκινήσουμε και χορό, όμως πρέπει να δούμε τι θα βρούμε και πού...

Κατά τα άλλα, φέτος δεν έχει Σαββατοκύριακα με διάβασμα, οπότε ευνοούνται οι εκδρομές – και εντός αλλά και εκτός Κύπρου. Η Κύπρος έχει απίστευτους τόπους που δεν τους έχουμε δει και ούτε καν τους υποψιαζόμαστε. Φέτος σκοπεύω να τους ανακαλύψω!

Έχω κι άλλα πολλά σχέδια, αλλά αν τα γράψω όλα, δεν θα τελειώσω ούτε αύριο....!! Αυτά είναι τα κυριότερα.. Και για να ακουστώ και λίγο σαν διευθυντής σχολείου... Σου εύχομαι καλή και παραγωγική χρονιά! :)

Παρασκευή 12 Αυγούστου 2011

Αntes de las seis - Shakira

Λατρεύω τις μπαλάντες. Άκουγα το καινούριο CD της Shakira και ανακάλυψα δυο μικρά διαμαντάκια - το Antes de las seis και το Lo que más. Πραγματικά καταπληκτικά κομμάτια. Το συγκεκριμένο post είναι αφιερωμένο στο Antes de las seis. Αυτό το σχόλιο (θα το βρεις στο youtube, στα σχόλια του τραγουδιού) εκφράζει αυτό που θα έλεγα κι εγώ... "This is her style. This is the real Shakira; Passionate, Sentimental... Amazing. Wonderful."



Antes de las seis
Πριν από τις έξι

Μουσική, στίχοι, πρώτη εκτέλεση: Shakira

No actúes tan extraño
Duro como una roca
Si te mostré pedazos de piel
Que la luz del sol aún no toca
Y tantos lunares que ni yo misma conocía
Te mostré mi fuerza bruta
Mi talὀn de Aquiles, mi poesía

Μη συμπεριφέρεσαι τόσο περίεργα
Σκληρός σαν πέτρα
Σου έδειξα κομμάτια της ψυχής μου
Που ούτε ο ήλιος δεν αγγίζει
Και τόσα όμορφα μέρη που ούτε εγώ η ίδια δεν ήξερα
Σου έδειξα τη δύναμή μου γυμνή
Την Αχίλλειο πτέρνα μου, την ποίηση μου


Que harás solo una historia más
Que haré si no te vuelvo a ver
Oh, oh

Τι θα γίνεις, μόνο μια ιστορία ακόμα
Τι θα γίνω, αν δε σε δω ξανά


Sí desde el día en que no estás
Vi la noche llegar mucho antes de las seis
Si desde el día en que no estás
Ví la noche llegar mucho antes de las seis
Mucho antes

Γιατί από τη μέρα που έφυγες
Είδα τον ήλιο να δύει πολύ πριν τις έξι
Γιατί από τη μέρα που έφυγες
Είδα τον ήλιο να δύει πολύ πριν τις έξι
Πολύ πριν



No dejes el barco
Tanto antes de que zarpemos
Hacia alguna isla desierta
Y después, después veremos
Si me ves desarmada
Porqué lanzas tus misiles
Si ya conoces mis puntos cardinales
Los más sensibles y sutiles

Μην αφήνεις το πλοίο
Ενώ δεν έχουμε σαλπάρει καν
Προς ένα ερημικό νησί
Και μετά, μετά θα δούμε
Αφού με βλέπεις άοπλη
Γιατί εκτοξεύεις τα βέλη σου
Αφού ήδη ξέρεις τα καίρια σημεία μου
Τα πιο λεπτά κι ευαίσθητα


Que harás, la vida lo dirá
Que haré, si no te vuelvo a ver
Oh, oh

Τι θα γίνεις, η ζωή θα το πει
Τι θα γίνω, αν δεν σε δω ξανά


Si desde el día en que no estás
Vi la noche llegar mucho antes de las seis
Si desde el día en que no estás
Ví la noche llegar mucho antes de las seis
Mucho antes de las seis
Mucho antes

Γιατί από τη μέρα που έφυγες
Είδα τον ήλιο να δύει πολύ πριν τις έξι
Γιατί από τη μέρα που έφυγες
Είδα τον ήλιο να δύει πολύ πριν τις έξι
Πολύ πριν τις έξι
Πολύ πριν

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011

άτιτλο

Όταν κάτι που έκανες παλιά και σε ευχαριστούσε πολύ αλλά στην πορεία έχασε αυτή του τη δύναμη, θυμάσαι πώς νιώθεις όταν το ξαναβρίσκεις; Σαν να (ξανα-) αποκτά η ζωή σου το δικό της, ξεχωριστό χρώμα και άρωμα. Θυμάσαι πόσο όμορφο είναι αυτό το συναίσθημα;

Αυτό ήταν και το πιο πολύτιμο απόκτημα των διακοπών μου. Εντελώς αναπάντεχο και απρόσμενο, όμως. Πέρα από τη χαλάρωση, την ηρεμία, αλλά και μαζί τις τρέλες που κάναμε, η πιο όμορφη εμπειρία ήταν το ότι διάβασα ένα καταπληκτικό βιβλίο και μπόρεσα - για πρώτη φορά μετά από καιρό, αλήθεια - να το απολαύσω και να ταξιδέψω μαζί του.

Δεν θα σου πω άλλα σ' αυτό το ποστ για το βιβλίο, ελπίζω να γράψω ένα άλλο, πιο συγκεκριμένο, και για το βιβλίο (Ταχύτητα) αλλά και για το συγγραφέα του (Dean Koontz) ο οποίος ήταν μια πραγματική ανακάλυψη, με αληθινή δύναμη στην πένα του. Θέλω μόνο να μοιραστώ μαζί σου κάποια κομμάτια που με συγκίνησαν.

"Μερικές φορές, στην προσπάθεια να ακούσουμε έναν ανεπαίσθητο ήχο, χάνουμε άλλους, πολύ πιο δυνατούς".

"Χωρίς εμπιστοσύνη, το πνεύμα δεν μπορεί να ησυχάσει. Δε βρίσκει αληθινή γαλήνη. Χωρίς εμπιστοσύνη, δε μπορεί να υπάρξει πίστη. Δεν υπάρχει πίστη στην καλοσύνη. Ή στην εντιμότητα. Σε οτιδήποτε".

"Η δύναμη δεν είναι η αλήθεια της ζωής· η αγάπη της δύναμης είναι η αγάπη του θανάτου".

"Υπάρχει κάποιος που θυμάται το δρόμο προς την πόρτα σας: Τη Ζωή μπορείτε να την αποφύγετε, μα όχι το θάνατο". (T.S.Elliot)

"Υπάρχει χρόνος για θαύματα, ώσπου δεν θα υπάρχει πια χρόνος, αλλά ο χρόνος δεν έχει τέλος".