Τετάρτη 13 Αυγούστου 2008

ευτυχώς!....

Έχεις νιώσει ποτέ τόσο ευτυχισμένος που να νιώθεις ότι δεν πατάς καν στη γη; Είναι ένα απίστευτο και απερίγραπτο συναίσθημα ευφορίας που δε μπορεί να σου το δώσει κανένα χημικό σκεύασμα. Όταν παλεύεις για κάτι και τελικά οι κόποι σου ανταμείβονται. Όταν δουλεύεις σκληρά και βλέπεις ότι κάπου οδηγεί. Σήμερα ένιωσα πάλι αυτό το απερίγραπτο συναίσθημα όταν είδα ότι πέρασα τις εξετάσεις των ισπανικών μου. Λατρεύω τα ισπανικά, θα έλεγα ότι μετά τα αρχαία και τα νέα ελληνικά είναι η αγαπημένη μου γλώσσα! (Ναι ναι - είμαι απ' αυτούς που αγαπούν τόσο πολύ τα ελληνικά που πάνε να τα σπουδάσουν κιόλας - κι ας έχουμε καταντήσει στη σημερινή εποχή να σπουδάζουν όλοι οικονομικά για να βρουν μια σίγουρη δουλειά και καλά λεφτά. Η αγάπη γι' αυτό το αντικείμενο και για το να διδάσκεις γενικότερα δεν εξαγοράζεται! Ούτε η ευτυχία που μπορεί να σου δώσει το να κάνεις κάτι που σου αρέσει). Πριν από 3 μήνες έδωσα εξετάσεις ισπανικών απλά για να 'χω και τυπικά ένα χαρτί ότι κατέχω αυτή την απίστευτη γλώσσα. Φοβόμουν όμως πάρα πολύ το αποτέλεσμα! Γιατί έπρεπε να πάρεις μια βάση 70% και στα 3 μέρη της εξέτασης, αλλιώς κοβόσουν την εξέταση και έπρεπε να τα δώσεις όλα απ' την αρχή. Κι αυτό δεν ήταν καθόλου εύκολο. Διάβασα πολύ και στερήθηκα πολλές βόλτες το Μάη στην Αθήνα για να το δώσω, και σε κάποιο σημείο ήμουν στη φάση ότι δεν ήθελα καν να τα βλέπω:) Και σήμερα που μπήκα internet για να δω τα αποτελέσματα μου..... Δε μπορώ να βρω τις λέξεις για το τι ένιωσα όταν είδα ότι το είχα περάσει. Απερίγραπτο συναίσθημα. Το είχα νιώσει ξανά όταν πήρα τη θέση που ήθελα στο πανεπιστήμιο. Όταν περνούσα δύσκολα μαθήματα ή μαθήματα που δεν είχα χρόνο να τα διαβάσω και όμως πήγαινα και τα έδινα και τελικά τα πέρναγα, και πολλά απ' αυτά και με καλό βαθμό. Όταν πέρασα με πολύ καλό βαθμό τα IELTS που τα είχα διαβάσει εντελώς μόνη μου. Όταν βγήκε και το τελευταίο μάθημα του πτυχίου μου και λέω, τώρα έχω πτυχίο και με το γενικό που ήθελα. Ευτυχώς που δεν έχω συγγενή σε κόμμα. Ευτυχώς που δεν είμαι πλούσια. Ευτυχώς που δε μου έκαναν όλα τα χατίρια. Ευτυχώς γενικώς! Γιατί όταν μαθαίνεις από μικρός ότι για να αποκτήσεις κάτι πρέπει να προσπαθήσεις, τότε μαθαίνεις εγκαίρως και ότι το να πετύχεις σε κάτι έχει πιο μεγάλη αξία όταν το πέτυχες ολομόναχος. Με μέρες και νύχτες σκληρής δουλειάς. Χωρίς μεσολαβήσεις. Χωρίς να έρθει κανένας να σου το χαρίσει. Κι όταν το καταφέρεις, πίστεψέ με, αυτό που νιώθεις δε συγκρίνεται με τίποτα στον κόσμο.

2 σχόλια:

  1. Eυτυχώς που υπάρχουν οι αγάπες και οι ψυχές

    Ο καφές, ο περίπατος και η αγκαλιά


    και κάπου πίσω από το λόφο ο οργασμός μας ο δύσκολος





























    Θα απαντήσω σύντομα στο ε μαιλ σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. όντως...

    ευτυχώς για εκείνους που νιώθουν ότι υπάρχει έστω και μια ψυχή να τους καταλάβει ή να τους πάρει αγκαλιά! ή και τα δύο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή