Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

update

Πολλή δουλειά! Έχουμε το συνέδριο της εταιρείας και νιώθω πολύ κουρασμένη από την πίεση, το άγχος και τον όγκο της δουλειάς. Λείπουν και δύο άτομα με άδεια ασθενείας και τα περισσότερα τους καθήκοντα έχουν πέσει πάνω μου! Θέλω τόσο πολύ να φύγω και να ξαπλώσω σε μια παραλία, χωρίς να με νοιάζει τίποτα!
Συγνώμη που δεν απαντώ τα τηλέφωνα, θα τηλεφωνήσω μόλις μπορέσω!
(Μια ζωή τρέχω για κάτι, πεθυμώ να έρθει ένα Σαββατοκυρίακο που να μην έχω να κάνω τίποτα, και να κάααααααθομαι!)

Υ.Γ. Αμάν αυτή η μανία που έχουμε στην Κύπρο να τους ζευγαρώνουμε όλους! Στη δουλειά μου αποφάσισαν -πριν από μένα, για μένα, εννοείται- ότι εφόσον υπάρχει ένας 30άρης single και είμαι και εγώ, είναι καλές ηλικίες για να τα φτιάξουμε, να παντρευτούμε και να κάνουμε μωρά. Αφού αυτός είναι έτοιμος!!!! Ναι, το άκουσα και αυτό χτες! Εμένα με ρώτησε κανείς αν είμαι έτοιμη ή αν μου αρέσει καν; Το λένε για αστείο υποτίθεται αλλά οι περισσότεροι το εννοούν! Αμάν με αυτή την κυπριακή νοοτροπία του ότι μόνος σου δεν μπορείς να περνάς καλά, πρέπει να είσαι οπωσδήποτε διπλός, αλλιώς κάτι πάει λάθος. Και το άγχος που έχουν όλοι να σου βρουν κάποιον.

Υ.Γ.2. Πότε το παίρνεις απόφαση ότι μπορεί να σου αρέσει κάποιος αλλά σε αυτόν δεν αρέσεις; Άρχισα να νιώθω χαζή με τις ευκαιρίες που χάνω επειδή μου αρέσει κάποιος ο οποίος δε μου δίνει καμία σημασία σε ερωτικό επίπεδο. Σκέφτομαι ότι μπορεί εγώ να μένω -ηλιθιωδώς- κολλημένη κάπου και να αγνοώ κάποιον άλλον που ενδιαφέρεται και μπορεί και θέλει να μου δώσει πράγματα. Γνώρισα πριν λίγες μέρες κάποιον σε ένα πάρτι. Πολύ γλυκός και συμπαθητικός, φάνηκε να ξέρει να συμπεριφερθεί και να συζητήσει και έδειξε το ενδιαφέρον του. Και εγώ κάθομαι και σκέφτομαι μήπως δεν πρέπει να γίνει κάτι, αν και εφόσον γίνει κάτι με την άλλη υπόθεση! Τον τελευταίο καιρό αρχίζω να ανησυχώ για μένα! :)

Υ.Γ.3. Είμαι χαζή που σαν γυναίκα δεν κάνω "σχέδιο Β"; Προχτές μιλούσα με μια άλλη κοπέλα που δουλεύει στην εταιρεία. Είναι 25, αρραβωνιασμένη και έτοιμη να παντρευτεί. Με έχει πρήξει ότι πρέπει να βρω κάποιον - λες και ο έρωτας είναι ένα κουμπί που το πατάς και συμβαίνει. Τις προάλλες, που τις εξηγούσα σε τι συναισθηματική κατάσταση είμαι, με είχε βγάλει χαζή. Που δεν εκμεταλλεύομαι τις ευκαιρίες, που δεν έχω "σχέδιο Β", που δεν το κυνηγώ τελοσπάντων να αποκατασταθώ! Ότι είμαι χαζή που είμαι σε μια παρέα που αποτελείται κυρίως από άντρες και δεν κάνω κάτι με κανέναν! Αμάν!!!! 25 χρονών είπαμε και έχει αυτές τις απόψεις!! Και τι είναι ο άντρας που θα είναι το "σχέδιο Β" μου; Το πιόνι στα χέρια μου; Και τον έρωτα πού τον βάζουμε είπαμε; Και πώς θα μείνεις με κάποιον, άμα δε μπορείς να φανταστείς ούτε καν να σε φιλά; Πώς θα κάνεις έρωτα μαζί του, πώς θα κάνεις παιδιά; Γίνεται να είσαι 25 και να κάνεις τέτοιους συμβιβασμούς; Δεν είναι κάτι που θα κάνεις σε μεγαλύτερη ηλικία - και ΑΝ το κάνεις;

Κοίταξε κάτι προβληματισμούς που έχω η γυναίκα μες το κατακαλόκαιρο. Πάω να τους πνίξω σε ένα φραπέ.

10 σχόλια:

  1. Εννοείται πως δεν υπάρχει λόγος να λαμβάνεις κανέναν υπόψη. ΌΧι πως είναι εύκολο, αλλά πρέπει να προσπαθήσεις.

    Επίσης, είναι καταστροφικά τα απωθημένα. Σαν να στέκονται μπροστά από την πόρτα μας και δεν αφήνουν άλλο κόσμο να μπει.

    Αν σου κάνει έστω και λίγο κλικ ο άλλος, δώσε μια ευκαιρία. Αλλά όχι επειδή είναι απλά "συμπαθητικός"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. τουλίπα μου,

    όντως δεν είναι πάντα εύκολο. ειδικά όταν όλοι σου λένε ενορχηστρωμένα κάποια πράγματα, αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν είσαι λάθος!

    όντως είναι καταστροφικά. το έχω ξαναπάθει. νομίζω τελικά ίσως να είμαι τέτοιος άνθρωπος. ίσως να ερωτεύομαι τα λάθος άτομα.

    δεν ξέρω πραγματικά αν ο άλλος μου κάνει κλικ. θα το αφήσω και όπου βγει. αν πραγματικά θέλει θα φανεί! κι εγώ αν πραγματικά θέλω θα το καταλάβω νομίζω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι

    υπάρχουν άνθρωποι που ζουν με άγχη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. κάποιοι συνδυάζουν και τα δύο! εγώ νομίζω είμαι στην κατηγορία που ζω με άγχη :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπημένη μου παξ,
    Σχετικά με το ΥΓ1: θα είμαι λακωνικός! Παρέτα τους Κυπραίους με τες κυπροφιλοσοφίες τους τζιαι κάμε ό,τι θέλεις εσύ!! :P
    Σχετικά με το ΥΓ2: μέσα σου υπάρχει μία πόρτα που απ' έξω γράφει "εγωισμός", καιρός να την ανοίξεις νομίζω! Ούτως ειπείν... ξεκόλλα!!
    Για το ΥΓ3 τι να πω.. Η 25χρονη τον άντρα της τον γνώρισε στα πλαίσια του Plan B ή το Plan B εξακολουθεί να είναι καβάτζα;
    Πλάνα και προγραμματισμοί με τρομάζουν, να το ξέρεις! :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @agnus dei: άργησες να αφήσεις comment, αλλά....!!! :)

    για το ΥΓ1, μα αφού τελικά εν ότι θέλω που κάνω, ξέρεις με! :)
    για το ΥΓ2, είναι εγωισμός λες; αλλά ναι, ίσως να είναι καιρός να ξεκολλήσω!
    για το ΥΓ3, ντράπηκα να τη ρωτήσω! αν και η ντροπή είναι δική της κατ' ακρίβειαν.
    εμένα μου αρέσουν τα πλάνα και οι προγραμματισμοί - με κάνουν να νιώθω ασφαλής. στα ερωτικά όμως, απλά δε μπορείς να το κάνεις - και χάνεις όλη τη μαγεία έτσι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος17/6/11 03:00

    Θα συμφωνήσω σε γενικές γραμμές με τον agnus dei. Θα σταθώ μόνο στο ΥΓ2 όπου περιγράφεις μία κατάσταση στην οποία θα μπορούσε να εφαρμοστεί Plan B. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν λέω ότι θα το έκανες εσύ! :) Δεν ξέρω αν αυτό που νιώθεις είναι εγωισμός, αλλά ό,τι κι αν κάνεις με αυτό το θέμα να το κάνεις επειδή το θες εσύ!

    Άντε, μακρηγόρησα πάλι! Τα υπόλοιπα από κοντά!

    Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Π. μου

    τα plan Β εν καλά στη ζωή, αλλά όχι στον έρωτα. και μόνο με τη σκέψη ότι μπορεί να είμαι το plan B κάποιου στενοχωριέμαι και εκνευρίζομαι, οπότε δεν θα το έκανα εγώ σε κάποιον.

    τελοσπάντων, επιβάλλεται να τα πούμε από κοντά. καφεδάκι Κακοπετριά; τι λες; έχει πολύ καιρό να πάω και την πεθύμησα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος19/6/11 06:36

    Έχεις δίκιο για την ανάγκη ενός
    ''Σχεδίου Β'' στη ζωή. Σ' αυτή τη φάση βρίσκομαι κατά κάποιον τρόπο... Όσο για τον έρωτα, συγχώρεσέ με για τον ''κυνισμό'' μου αλλά το έχω δει να συμβαίνει (όχι σε μένα, αλλά σε ένα ζευγάρι γνωστών μου. Για την ιστορία, η σχέση τους κράτησε δυόμισι χρόνια). Εννοείται ότι δεν θα ήθελα να συμβεί κάτι τέτοιο σε κανέναν, πόσω μάλλον σε σένα!

    Όσο για την Κακοπετριά, είμαι μέσα! Λεπτομέρειες όταν επιστρέψω στα πάτρια εδάφη!

    Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή