Κυριακή 5 Ιουλίου 2009

για το μπαμπά...

τους τελευταίους 6 μήνες δε μπορούσα να γράφω πολύ και δε με αναγνώριζα. εγώ που έγραφα με τις ώρες! αλλά προσπαθούσα να παλέψω για κάποια πράγματα, να κερδίσω κάποια πράγματα που πολλοί άλλοι συνομήλικοι μου τα θεωρούν δεδομένα κι εγώ όχι. προσπαθούσα να κερδίσω τη ζωή μου ουσιαστικά, τη ζωή έτσι όπως εγώ την ονειρεύτηκα κι ένιωθα πως το να την αποτυπώνω θα μου έκλεβε χρόνο και ενέργεια.
ξέρεις μπαμπά, πολλές φορές θύμωνα μαζί σου. που θα μπορούσες να με αφήσεις να πάω από τον εύκολο δρόμο κι εσύ πάντα μου έδειχνες το δύσκολο. που θα μπορούσαμε να ζούμε σαν πλούσιοι κι όμως ζούμε σαν μεσοαστοί. που πάντα με άφηνες να παιδεύομαι και -νόμιζα- πως ποτέ δεν εκτιμούσες τίποτα.
προχτές όμως που άκουσα ένα μπράβο κι ένα "μακάρι να πάρεις αυτό που θέλεις, γιατί σου αξίζει" ένιωσα μιαν απέραντη ικανοποίηση. λες τώρα που μεγαλώσαμε να τα βρούμε, μπαμπά;... λες να κάνουμε μιαν ανακωχή;....
εγώ πάντως καταθέτω τα όπλα μου...

4 σχόλια:

  1. Μάσκα δεν έχω να διαβώ στο καρναβάλι έτούτο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. είναι δύσκολος ο συνεχής πόλεμος.
    κάποια στιγμή ξεχνάς γιατί μαλώνεις με τον άλλο.
    κι εγώ δυστυχώς είμαι άτομο που κρατά κακίες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έχω συνειδητοποιήσει πως όσα και να έχουμε πει στους δικούς μας, όσα και να έχουμε σκεφτεί για αυτούς, σχεδόν ισοπεδώνονται. Όσο και να μην θέλουμε να το παραδεχτούμε όταν είμαστε πιτσιρίκια, άμα μεγαλώσουμε και σταθούμε λίγο στα δικά μας πόδια, καταλαβαίνουμε - αν όχι πλήρως, καλύτερα- την έγνοια τους αλλά και τον τρόπο που σκέφτονται και αντιδρούν.

    Να χαίρεσαι που ο πατέρας σου ήταν έτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ unshaved,
    έχεις δίκιο, κι εγώ όσο μεγαλώνω συνειδητοποιώ ότι πολλά πράγματα που έκανε τα έκανε γιατί αυτά θεωρούσε ότι ήταν τα σωστά για να μας μεγαλώσει καλύτερα... τώρα που νιώθω να πατώ πιο γερά στα πόδια μου νιώθω και πιο έτοιμη να του αναγνωρίσω τα δικά του δίκια.

    @ νεράιδα, τελικά η ανακωχή είναι καλύτερη. το να είσαι συνεχώς στα όπλα με τον άλλον φθείρει τη σχέση σας αφάνταστα και αφαιρεί και από τους δύο απίστευτη ενέργεια, που θα μπορούσατε να την είχατε σπαταλήσει σε πολύ πιο χρήσιμα πράγματα!

    @ φλεγόμενος,
    καλέ μου δεν έχω τίποτε άλλο να προσθέσω στο σχόλιο σου. μόνο να σου πω ότι μετρώ τις μέρες για να έρθω αθήνα! άσχετο αλλά σχετικό με σένα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή