Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008
η αλήθεια θα σε ελευθερώσει.
Μείνε στην αλήθεια, και η αλήθεια θα σε ελευθερώσει. Ήμουν της άποψης πως δεν πρέπει ΠΟΤΕ να μιλάς σε έναν άντρα ξεκάθαρα για τα συναισθήματα σου πριν το κάνει εκείνος. Και επειδή είμαι και απόλυτο άτομο, το είχα βάλει και σαν κανόνα! Και μου φαίνονταν πολύ χαζές και καημένες εκείνες που το έκαναν.
Ε να που ό,τι κοροιδεύεις το λούζεσαι! Προχτές, άνοιξα το στόμα μου και είπα, είπα... Ένα σωρό πράγματα που κανονικά θα 'πρεπε να έχω πει εδώ και πολύ καιρό, αλλά βλέπετε εγώ έκλεισα το στόμα μου και τα άφησα και έγιναν βουνό και με πλάκωσαν. Για διάφορους λόγους, που δεν έχει σημασία να τους αναλύσω εδώ (έτσι κι αλλιώς τους υπερ-ανάλυσα 5 post πριν).
Δεν τα είπα με την προοπτική να γίνει κάτι, ούτε για να μου πει κι εκείνος τα ίδια. Ήμουν προετοιμασμένη για χέσιμο (sorry) του στυλ "τωρά το θυμήθηκες;". Απλά είχα καταλάβει ότι πλέον είχε μεταμορφωθεί η όλη υπόθεση σε ένα απίστευτο απωθημένο. Που δε με άφηνε να συνεχίσω τη ζωή μου κανονικά. Είχε καταντήσει πλέον σκλαβιά! Πώς μπορεί ένα τόσο όμορφο συναίσθημα όπως ο έρωτας να το αφήνεις να σε βασανίζει; Και χωρίς καν να σου δώσει χαρά πριν;
Και το είπα. Χωρίς μακροσκελή μηνύματα, χωρίς αναλύσεις, χωρίς όλα τα γύρω - γύρω και τις σάλτσες που βάζουμε εμείς οι γυναίκες για να πούμε "ναι ξέρεις, μου αρέσεις, αλλά έχω και κάποιες αμφιβολίες, και δεν ξέρω, και ίσως ναι, ίσως όχι" κτλ κτλ. Βαρέθηκα να τα κάνω αυτά, και ελπίζω πως έχω πάρει και ένα μάθημα για την υπόλοιπη ζωή μου. Ότι όλα αυτά μπορεί να σου φάνε χρόνο. Πολύτιμο χρόνο. Είναι όλα αυτά τα χαζά κόλπα που μας μαθαίνουν όλα αυτά τα χαζά γυναικεία περιοδικά: Να το παίζεις και λίγο δύσκολη, να μην είσαι εντελώς available, γιατί ο άλλος θα το καταλάβει και θα ξενερώσει, κτλ κτλ. Ένα σωρό παιχνίδια που μας μαθαίνουν μεν να παίζουμε, ίσως και να μην θεωρούμαστε δεδομένες, αλλά μας καθιστούν εντελώς ανίκανες να πούμε ένα "σ' αγαπώ" ή ένα "είμαι ερωτευμένη μαζί σου".
Ακόμη και να μην ανταποκριθεί ο άλλος, τουλάχιστον δεν θα φας μήνες ή και χρόνια περιμένοντας! Η χυλόπιτα είναι το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί, οπότε πάρε ένα κουτάλι, φάτην και πήγαινε παρακάτω. Έλεος πλέον με αυτούς τους χαζοεγωισμούς που κουβαλάμε. (Επί τη ευκαιρία, θερμά ευχαριστώ στη φίλη μου που επί χρόνια μου παρέδιδε δωρεάν το πολύτιμο μάθημα που μόλις ανέφερα. Άργησα να πάρω μπρος αλλά από ότι φαίνεται κάτι φύτρωσε στον εγκέφαλό μου. Thnx honey:)).
Και, το πιστεύετε ή όχι, δε με ενδιέφερε καθόλου η απάντηση! Ήθελα να εκφραστώ, να το βγάλω από μέσα μου. Ειλικρινά, δεν έχω ξανανιώσει πιο ελεύθερη στη ζωή μου!... Αποφορτίστηκα! My little secret isn't a secret anymore. Δε μπορεί ποτέ πια η συμπεριφορά μου νάναι τυποποιημένη ή προσποιητή, δεν υπάρχει περίπτωση πια να φοβάμαι μήπως προδώσουν τα μάτια αυτό που το στόμα δε μπορεί να πει.
Και ξέρετε τι; Μια χαρά θάναι όλα. Δε με νοιάζει πια ό,τι και να γίνει... Γιατί η αλήθεια με ελευθέρωσε...
Υ.Γ. Δεν ξέρω αν ακούγονται λίγο υπερβολικά όλα αυτά!! Απλά γιορτάζω την πρώτη φορά στη ζωή μου που ήμουν ΤΟΣΟ ειλικρινής με τα συναισθήματα μου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Η αλήθεια του καθενός τον ελευθερώνει, φτάνει να χει το θάρρος να την αντικρύσει κατάματα...αμά την αντικρύσει κατάματα, δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από αντιδράσεις κανενός!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήχαίρομαι για σένα.
Το έμαθα τελικά....:)
ΑπάντησηΔιαγραφήχαίρομαι για σένα Ειρήνη μου!! Δυστυχώς εμείς τα κάνουμε πολύ περίπλοκα τα πράγματα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ξέρω Γιώργο μου.... Ελπίζω την επόμενη φορά να μη μου πάρει τόσο χρόνο:)
ΑπάντησηΔιαγραφή