Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008
τ' όνειρο σ' ένα βαθύ πηγάδι
Νιώθω το βλέμμα σου σαν φλόγα να με καίει κι όλο το σώμα μου πονά που δε μπορώ να σ' αγκαλιάσω. Σαν μεταξύ μας να 'χουμε έναν τοίχο που δεν πέφτει και τ' όνειρο να χάνεται σ' ένα βαθύ πηγάδι.
Νάχα το θάρρος τ' όνειρο να διεκδικήσω κι ας πλήρωνα το τίμημα απ' το αίμα της καρδιάς! Να 'χα τη δύναμη τον κόσμο να γκρεμίσω και να τον χτίσω απ' την αρχή μόνο για μας...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Καμιά φοράω τα λόγια μιας πληγής
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό το νέο design
Έφυε σου λλίο το "ημερολόγιο" στον τίτλο, εν λλίο έξω, τουλάχιστον έτσι μου το δείχνει το κομπιούτερ
oxi aima apo tin kardia, na plirwseis ti????
ΑπάντησηΔιαγραφήoreo to poiima, alla einai toso ponemeno oso diavazete.?
φλεγόμενε μου έχω λίγο πρόβλημα με τους σχεδιασμούς και όλα αυτά! κάποια πράγματα θα τα ήθελα να είναι ελαφρώς διαφορετικά!
ΑπάντησηΔιαγραφήόταν βρεθούμε θα σου υποβάλω όλες τις απορίες μου... :)
ανώνυμε ευχαριστώ! δεν είναι καινούριο το ποίημα, έχει γραφτεί αρκετό καιρό πριν. τότε ναι, κάπως έτσι ένιωθα...
καμιά φορά το όνειρο είναι δυσπρόσιτο. μπορεί να είναι κάτι απαγορευμένο, μπορεί κάτι πολύ μακρινό. και κάποιες φορές πρέπει να πληρώσεις το τίμημα για να το φτάσεις με το αίμα της καρδιάς σου...
πολλές φορές τα βαθύτερα μου συναισθήματα δεν τα ξέρει κανείς! μπορεί να είμαι πολύ λυπημένη π.χ. και ο άλλος να δει μόνο την κορυφή του παγόβουνου... ή να με βλέπει μες την τρελή χαρά, γιατί δε μ' αρέσει να με βλέπουν στα κάτω μου. μπορεί να πω μετά από καιρό σ' ένα φίλο "την τάδε περίοδο, που ήμουν χάλια..." και να με κοιτάζει απορημένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά όταν γράφω δεν μπορώ να κρυφτώ...
Ωραίο ποιήμα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλό, θυμίζει θηβαίο, αν και δεν έχει στοιχεία
Ας με συγχωρήσουν οι θαυμαστές του θηβαίου
ειναι ωραίο να ξεσπά η ψυχή σου έστω και σ'ένα χαρτί ή σ'ένα μπλοκ pax μου...ελπίζω να συνεχίσεις να εκφραζεσαι τόσο δημιουργικά σε κάθε έντονο συναίσθημά σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήωραίο ποίημα.
Annie και maristef, ευχαριστώ για τα σχόλια
ΑπάντησηΔιαγραφή