Η επόμενη μου ανάρτηση θα ήθελα να ήταν για την αποχή μου από τα social media και το πόσο ελεύθερη νιώθω, αλλά ας όψεται ο Πανίκος που ανάβει φωτιές. Δεν θέλω να σχολιάσω άλλο επί του συγκεκριμένου θέματος, πιστεύω ότι έχω εκθέσει την άποψη μου αρκετά αναλυτικά στα σχόλια του συγκεκριμένου post, και στα σχόλια του αντίστοιχου post της Beatrix.
Απλά επειδή έχει αναφερθεί πολλές φορές το ότι "ο κόσμος δεν αλλάζει", ήθελα να εκφράσω τη διαφωνία μου με μερικά συγκεκριμένα παραδείγματα.
1. Μια από τις καλύτερες μου φίλες είναι υπεύθυνη για την κοινωνική εργασία. Για όσους δεν έχουν υπ' όψιν τους σε τι αναφέρομαι, όταν υπάρχουν μικροπαραβάσεις, το δικαστήριο πολλές φορές βάζει ως ποινή την κοινωνική εργασία, αντί να τους στείλει φυλακή και να τους στιγματίσει. Ή να επιβάλει πρόστιμο σε μια οικογένεια η οποία ίσως να μη μπορεί να το πληρώσει. Η κατάσταση που βρήκε όταν πήγε εκεί, απελπιστική. Ο προηγούμενος υπεύθυνος έπαιρνε τα ούλλα τέλεια στο χαλαρό, έγραφεν τους ώρες χωρίς να τις κάνουν, πολλές φορές χωρίς να παρουσιάζονται καν. Στο γραφείο, πολλές φορές μου λέει ότι πολλοί συνάδελφοι της κάθονται και πίνουν καφέ. Τι θα ήταν το πιο εύκολο να κάνει; Να πάρει κι εκείνη τη δουλειά της τέλεια χαλαρά, να μην τη νοιάζει τίποτα, να πληρώνεται και να πηγαίνει σπίτι της. Άλλωστε πολλοί από αυτούς που παρανόμησαν, το πιο πιθανό είναι να παρανομήσουν πάλι, ειδικά όταν προέρχονται από τέτοιους κύκλους ή έχουν τέτοιες παρέες. Και όμως έκανε το ακριβώς αντίθετο. Κατ' αρχήν, ξεκίνησε ηλεκτρονικό αρχείο (ναι, δεν υπήρχε καν αυτό το πράγμα προηγουμένως). Τους έβαλε σε πρόγραμμα. Κανένας δεν παίρνει extra ώρες χωρίς να τις δουλέψει, και μάλιστα μπορεί να τους γράψει και λιγότερες ώρες αν δεν δούλευαν ή αν έκαναν συνέχεια διαλείμματα. Έχουν συγκεκριμένο διάλειμμα για τσιγάρο, και όχι όποτε τους κατεβεί. Όσοι δεν έκαναν τις ώρες τους, ξαναπήγαν δικαστήριο. Μπήκαν, δηλαδή, στο πραγματικό πνεύμα της κοινωνικής εργασίας. Και όχι, δεν ήταν εύκολο. Τους πρώτους μήνες την έβλεπα με σπασμένα τα νεύρα. Κάποιες φορές, κάποιοι την απείλησαν ευθέως. Θα μου πεις, και τι αλλάζει; Πολλά αλλάζουν, αγάπη μου. Είναι πολύ σημαντικό να παίρνεις το μήνυμα ότι κάνεις μια παράβαση και "πληρώνεις" γι' αυτό. Γιατί μπορεί να υπάρχουν και άτομα που προέρχονται από τέτοια περιβάλλοντα, άρα είναι αρκετά πιθανό να "ξανακυλήσουν". Υπάρχουν όμως εκεί πέρα και παιδιά που είναι για παραβάσεις του τύπου ότι έπιασαν μοτόρα πριν τα 18. Δεν είναι σημαντικό να τα παραδειγματίσεις; Εγώ τη θαυμάζω απεριόριστα για τη δουλειά που κάνει.
2. Μια θεία μου που είναι καθηγήτρια, μου λέει για την κατάσταση που έχει ξεφύγει πλέον στα σχολεία με την παραβατικότητα των μαθητών. Μου περιέγραψε μάλιστα ένα περιστατικό. Απέναντι από το σχολείο έχει ένα περίπτερο - βιβλιοπωλείο, το οποίο δίπλα είχε μια σιδερένια κατασκευή, κάτι σαν κλουβί. Δεν ξέρω πώς βρέθηκε εκεί. Ένας από τους "μάγκες" του σχολείου μια μέρα έσπρωξε ένα κοριτσάκι μέσα και το κλείδωσε με κλειδαριά (δεν ξέρω καν πού βρήκε την κλειδαριά, δεν ρώτησα τόσες λεπτομέρειες. Ίσως να είχε άλλη χρήση το κλουβί). Το κοριτσάκι ξεκίνησε να κλαίει, και εννοείται ότι είχε τρομάξει απίστευτα με το όλο σκηνικό. Η θεία μου πρόλαβε τον νταή και εννοείται ότι του τα έψαλε κανονικότατα. Μπορούσε να σιωπήσει και να φύγει, όπως ίσως να έκαναν μερικοί άλλοι. Μπορούσε δικαιολογημένα να φοβηθεί για τη σωματική της ακεραιότητα. Εν τω μεταξύ, οι άνθρωποι από το περίπτερο προσπάθησαν να ξεκλειδώσουν και να βγάλουν το κοριτσάκι αλλά δεν τα κατάφεραν. Μετά δοκίμασαν να σπάσουν την κλειδαριά αλλά και πάλι δεν τα κατάφεραν. Στο τέλος ήρθε η Πυροσβεστική. Εννοείται ότι η θεία μου κατήγγειλε αμέσως το περιστατικό. Φυλακή δε μπορεί να πάει γιατί είναι ανήλικος, αλλά εννοείται ότι έφυγε από το σχολείο. Με συνοπτικές διαδικασίες. Δεν ξέρω τι τραύματα θα μείνουν σε αυτό το κοριτσάκι και πόσο καιρό θα του πάρει να το ξεπεράσει. Ελπίζω μόνο να έχει υποστηρικτικούς γονείς και να μπορούν να κάνουν afford έναν παιδοψυχολόγο. Θα μου πεις, και τι αλλάζει; Δεν ξέρω αν θα αλλάξει κάτι για τον μπούλη, ή αν ο δρόμος που έχει πάρει δεν έχει γυρισμό. Ξέρω μόνο ότι εκείνο το κοριτσάκι θα νιώθει πιο ασφαλές στο σχολείο του, και ξέρω ότι ο μπούλης της ιστορίας μας τιμωρήθηκε, άρα έχει πάρει το μήνυμα ότι δε μπορεί να κάνει ό,τι του κατεβεί χωρίς συνέπειες. (Το περιστατικό είναι πραγματικό, συνέβη πριν λίγες βδομάδες και ο μπούλης έχει ήδη αποβληθεί από το σχολείο). Μπορούσε να σιωπήσει, να τον αφήσει να μείνει στο σχολείο, να τρομοκρατεί το κοριτσάκι κι ένα σωρό άλλα παιδιά και να πάρει και το μήνυμα ότι θα μείνει ατιμώρητος.
Μπορώ να γράψω κι άλλα τέτοια περιστατικά, αλλά νομίζω ότι το νόημα είναι προφανές. Πράγματι ο κόσμος που ζούμε είναι μια ζούγκλα. Όμως δεν πιστεύω ότι δεν αλλάζει. Μπορεί να γίνει λίγο καλύτερος - με μικρά λιθαράκια από τον καθένα μας. (Και το να γίνει λίγο καλύτερος, δεν αφορά μόνο το να εκλείψει το bullying. Είναι χίλια δυο πράγματα). Μπορούμε βέβαια να μείνουμε και απαθείς - αλλά αυτό είναι επιλογή κι όχι μονόδρομος. Και πραγματικά πιστεύω ότι όσοι από μας έχουμε υποστεί bullying, είτε λεκτικό είτε σωματικό, θα έπρεπε να ήμασταν λιγάκι πιο ευαίσθητοι και να προστατεύουμε όσο μπορούμε τους πιο αδύναμους από μας. Δεν παριστάνω την αγία, ίσως κι εγώ να έχω πληγώσει κόσμο άθελά μου. Ίσως και στον Πανίκο να έγραψα χαρακτηρισμούς που ήταν υπερβολικοί, επειδή το post του με σόκαρε και με στενοχώρησε τόσο πολύ. Απλά επιλέγω να αγωνίζομαι κάθε μέρα να προσπαθώ να κάνω ότι καλύτερο μπορώ για να γίνει (έστω ο μικρό)κοσμος μου λίγο καλύτερος.
Υ.Γ. Πανίκο, I know you are much better than that. Διάβαζα σήμερα μια παλιά σου ανάρτηση, "το βάρος μέσα μου", που είχες γράψει ότι είχες διώξει τον άτσαλο που πείραζε την παχουλή κοπέλα και της είχες πει ότι ήταν πολύ όμορφη. Γιατί όλοι όταν είμαστε στη θέση του αδύνατου χρειαζόμαστε έναν καλό λόγο. Και κάποιον να μας καταλάβει και κάπως να μας "υπερασπιστεί", αν μπορεί.
Διάβασα τα σχόλιά σου και στην επίμαχη ανάρτηση και στης Beatrix Kiddo. Συμφωνώ μαζί σου ότι ο κόσμος αλλάζει σταδιακά και ότι πρέπει εμείς οι ίδιοι να προσπαθούμε να αλλάξουμε τα κακώς έχοντα, ο καθένας στο μέτρο του δυνατού. Ένα θύμα εκφοβισμού θα ήταν ιδανικό να βρίσκει την δύναμη να σηκώνει ανάστημα όταν δέχεται επίθεση από νταήδες. Δυστυχώς, όμως, δεν έχουμε όλοι οι άνθρωποι τις ίδιες αντοχές ή κρυμμένες δυνάμεις για να αντεπεξέλθουμε. Αδυνατώ να συμφωνήσω με την οπτική γωνία του Panic Joyglow κυρίως επειδή δεν συμμερίζομαι τον κυνισμό του, ειδικά στο συγκεκριμένο θέμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μπορούσα να επικαλεστώ και δικές μου εμπειρίες, όμως αντ' αυτού θα κρατήσω τις δύο τελευταίες προτάσεις από το υστερόγραφό σου!
Π.
Τι να πω περισσότερο; Νομίζω εξέθεσα την άποψη μου αρκετά αναλυτικά... :)
Διαγραφήδεν σχολιασα πουθενα.διαβασα και εγω τα σχολια.ημουν και εγω θυμα του bullying και με παραξενευει ποσοι λιγοι δηλωσαν οτι δεν το βιωσαν.τελικα ζουμε σε ενα αγγελικα πλασμενο κοσμο και δεν το ηξερα??σιγουρα εβλαψα και γω αλλους στην πορεια. η ζωη ειναι σιγουρα δυσκολη.αυτο που υπαρχει ομως πλεον ειναι οι επιλογες που δεν υπηρχαν παλια και τωρα υπαρχουν.μου αρκει και μου περισσευει.παντως εγω σε bullying αλλου απαντησα με bylling και δεν το μετανιωνω ουτε στιγμη που ταπεινωσα εναν αλλο ανθρωπο.πηρε ενα μαθημα.και μετα.ζητησε και συγνωμη.
ΑπάντησηΔιαγραφήθελω να πω και αλλα αλλα νομιζω δεν εχει καμια σημασια πλεον.ολοι ειναι σωστοι και ολοι λαθος τελικα.αυτα
υ.γ σορρυ αλα γραφω απο κινητο
Κι εμένα όταν μου έτυχε bullying απάντησα με τον ίδιο τρόπο. Εγώ απαντώ. Παντού. Ακόμα και το parking να θέλεις να μου φας. Ακόμα και τη σειρά μου στην τράπεζα. Κι εγώ θα ταπεινώσω χωρίς δισταγμό κάποιον που θέλει να με ταπεινώσει. Απλά δεν είναι όλοι το ίδιο και δεν έχουν όλοι τις ίδιες δυνάμεις. Αυτό...
Διαγραφήσυμφωνω.δεν ειναι ολοι το ιδιο.να μια αρχη για να ξεκινησουμε.δεν ειναι ολοι το ιδιο
ΔιαγραφήΜπράβο και στους 2 που ανέφερες. Αλοίμονο αν δεν πιστέψουμε ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει έστω και λίγο. Μια ερώτηση που μου γεννήθηκε είναι: Τελικά η απάντηση στο bullying είναι το bullying; τροφή για σκέψη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμένα η ερώτηση που μου γεννιέται είναι το πόσο εμμονικοί είναι κάποιοι άνθρωποι... Επίσης το πόσο αθκιασεροί πρέπει να είναι για να ασχολούνται τόσες μέρες με κάτι και να ορίζονται αυτοδικαίως δικηγόροι κάποιου που νομίζω αν θέλει μπορεί να υπερασπιστεί πολύ καλά τον εαυτό του.
ΔιαγραφήΝομίζω παρεξήγησες το ύφος μου, ήρθα με κάθε καλή διάθεση για πρώτη φορά να σε διαβάσω και δεν είχα οποιαδήποτε πρόθεση να ειρωνευτώ, ήταν γνήσια η απορία μου. Επειδή όμως διακρίνω επιθετικότητα από μέρους σου και επειδή σέβομαι ότι είναι ο προσωπικός σου χώρος, αποχωρώ και αν θες σβήσε και το σχόλιο μου.
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά.
Δύο μηνύματα γιατί δεν με φορεί σε ένα λόγω γλωσσοδιάρροιας
Διαγραφή@ Παξ: θα ήθελα να εκφράσω την άποψη μου. Θεωρώ Παξ μου ότι αδικάς την Μπρέντα και ότι όντως ήρθε με καλή διάθεση να σου σχολιάσει. Ούτε εγώ εντόπισα δόση ειρωνίας. Τωρά θα μου πεις εσύ γιατί πορτοπετάσσεσαι και κάμνεις τον δικηγόρο, ενώ δεν μπήκες να σχολιάσεις πουθενά αλλού?
Είμαι ειλικρινής και θεωρώ ότι η θέση μου ήταν λεπτή για να μπω και να κάμω σχόλια οπουδήποτε αλλού έτσι αποφάσισα να μην το κάνω. Μπορεί να ήμουν και δειλή, δεν ξέρω. Πιστεύω ότι δεν ήμουν όμως δειλή να εκφέρω καθαρά την άποψη μου αν και τούτο που λέω φαίνεται να είναι αντιφατικό με το υπόλοιπο μου σχόλιο κάτω προς την Μπρέντα. Πάντως τελικά δεν άντεξα και ήρθα εδώ στο δικό σου και σχολίασα συνεπώς θα κρατήσω την πρώτη μου άποψη για την λεπτή θέση (πρέπει να υποστηρίξω και τον εαυτό μου:)))
Τωρά για τους χαρακτηρισμούς που έθεσες βλέπε σκατόψυχος και λοιπά δεν είμαι σε θέση να σχολιάσω γιατί είπα πολύ χειρότερα και θα ήμουν υποκρίτρια αν σου έλεα είσαι λάθος ή σωστή. Η αλήθεια είναι ότι μόλις το είδα σκέφτηκα ότι δεν έπρεπε να το πεις.Με τους τυπικούς κοινωνικούς κανόνες θα σου έλεα είσαι λάθος Παξ αλλά όπως προανάφερα είπα πολύ χειρότερα συνεπώς τούτο θα με έκαμνε μεγάλη υποκρίτρια. Το άλλο που θα ήθελα να πω όμως προς υποστήριξη σου/μας και το πιστεύω ακράδαντα είναι όπως ο συντάκτης της ανάρτησης γράφει ότι γράφει θα πρέπει να αναμένει και ανάλογα σχόλια, διαφορετικά μπορεί κάλλιστα να βάλει μετριασμό σχολίου ή να αποφασίσει να μετριάσει τον λόγο του. Διαφορετικά θα προκαλέσει αντιδράσεις με ακραίες δηλώσεις καθώς και χαρακτηρισμούς ιδιαίτερα αν και ο ίδιος/ιδια κάνει τέτοια χρήση. Τούτο είναι κανόνας θεωρώ μέσα στα μπλογκς. Αν γίνεσαι προκλητικός/προκλητική να αναμένεις ότι ανάλογα θα προκληθείς πίσω. Έτσι είναι.
Η άποψη μου πάντως σε σχέση με το μπούλινγκ είναι σταθερή και αμετάκλητη αλλά ξέρω ότι δεν ενστερνίζεται από άλλους. Και το αποδέχτηκα. Επίσης ξέρω ότι στην πράξη αυτά που πιστεύω τα πράττω οπότε δεν αλλάζει κάτι αν τα λέω μόνο (έτσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον). Απλά ένιωσα την ανάγκη να το πω τούτο. Ελπίζω να μην φαίνομαι άδικη με οποιοδήποτε τρόπο.
@Μπρέντα: Ναι στο μπουλλινγκ απαντάς με μπούλινγκ. Πιστέυω δεν υπάρχει άλλη επιλογή. όπως είπα είχα εμπειρία, στο πανεπιστήμιο συγκεκριμένα και δεν το μετάνιωσα στιγμή που λειτούργησα όπως λειτούργησα. Μπροστά στην αδικία πρέπει να ανταπαντούμε ανάλογα. Και αν το μπούλινγκ είναι μέσο για να το κάνω θα το χρησιμοποιήσω ακόμη αν και από κάποιους μπορεί να θεωρηθεί ότι διαιωνίζω μια κατάσταση. Αλλά βλέπεις και αξιολογείς τον άνθρωπο απέναντι σου. Και αν δεν παίρνει από λόγια τότε διάς του την που πάνω και δεν πρέπει να έχεις ίχνος ενοχής. Μόνο τότε αν έχει ίχνος ανθρωπιάς θα συνειδητοποιήσει το σωστό από το λάθος. Διαφορετικά θα ικανοποιήσεις ενδόμυχα τα ψυχολογικά που σου δημιουργηθήκαν από το μπούλινγκ και κάτι είναι και αυτό. Μια ενδόμυχη δικαίωση, μια καταπράυνση σε αυτό που θα έλεαν κάποιοι ως κομπλεξισμό. Και είμαι κομπλεξική, είμαι όσο δεν πάει άλλο. Το παραδέχουμαι. Ας βρεθεί εκείνος ο κάποιος όμως που δεν είναι και να μου το στοιχειοθετήσει γιατί δεν είναι. Όλοι είμαστε για διαφορετικούς λόγους, συνεπώς αποενοχοποιώ τον κομπλεξισμό μου πλήρως μπροστά σε τέτοια άτομα.
ΔιαγραφήΕμεγάλωσα να είμαι ηττοπαθής και δουλικό. Οι γονείς μου δεν με μεγάλωσαν να είμαι μαχήτρια. Δεν έμαθαν ποτέ για το μπούλινγκ που υπέστηκα, ποτέ (με εξαίρεση τον μεγάλο μου αδερφό που με έκανε σκατα μια την άλλη) αλλά επιβίωσα μια χαρά. Και όχι μόνο επιβίωσα αλλά θεωρώ ότι είμαι και μαχήτρια και είμαι περήφανη για τον εαυτό μου για τούτο. Είμαι περήφανη γιατί παρόλα τα σκατά μου και εν πολλά, εμπήκα μπροστά και υποστήριξα και άλλους που κάποτε ήμουν στη δική τους θέση. Είμαι περήφανη γιατί από όλα τα ψυχολογικά μου είτε από το μπούλινγκ είτε από άλλους παράγοντες εκατάφερα και αλλοιώθηκα πιο λίγο από ότι θα ανάμενε κανείς. Και τούτο κάτι είναι. Και αν ποτέ εβρέθουμουν σε θέση θύματος ξανά και ένιωθα αδυναμία να αντιδράσω εννά ήθελα να υπάρχει η επιλογή της υποστηρίξης από ένα άλλο συνάνθρωπο μου. Να μπει μπροστά για εμένα και να με υποστηρίξει. Εννα ήθελα να υπάρχει τούτη η επιλογή και πιστεύω ότι πλέον υπάρχει. Ο κόσμος σιγά σιγά γίνεται καλύτερος. Αυτά
Brenda δεν θέλω να σβήσω το σχόλιο. Τα έχω ανοιχτά οπότε θεωρώ ότι μπορεί να μπει ο καθένας και να γράψει την άποψη του. Επίσης, ναι, το blog είναι κάτι σαν προσωπικός χώρος, όμως τον εκθέτουμε δημόσια, οπότε θεωρώ ότι μπορώ να έχω δημόσια ανταπάντηση. Επίσης θα αφήσω και το δικό μου για να φαίνεται ότι απάντησα βεβιασμένα και παρορμητικά. Δεν διεκδικώ το αλάθητο.
ΔιαγραφήΚατά δεύτερον, θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη γιατί διαβάζοντας το σχόλιο συνειδητοποίησα ότι πράγματι δεν ήταν ειρωνικό. Απλώς η όλη κατάσταση των ημερών με έχει φέρει σε θέση άμυνας (δεν λέω ότι δεν ήταν δικαιολογημένες ή αναμενόμενες οι όποιες επιθέσεις/ επικρίσεις, εφόσον κι εγώ χρησιμοποίησα ανάλογο ύφος).
@Brenda @Αμαδρυάδα και προς οποιονδήποτε άλλον παρακολούθησε το θέμα αυτές τις μέρες, κάποια γενικά σχόλια:
ΔιαγραφήΠρώτον δεν διεκδικώ το αλάθητο. Δεν λέω ότι δεν θα μπορούσα να είχα γράψει την άποψη μου με καλύτερο τρόπο. Για μένα είναι υποδειγματικά τα σχόλια της Moonlight. Που έχουμε (νομίζω) παρόμοιες απόψεις, γράφει (νομίζω) λίγο πολύ τα ίδια πράγματα με εμένα, και αφήνει απ' έξω τους χαρακτηρισμούς. Οι χαρακτηρισμοί σε κάνουν να χάνεις όλο σου το δίκαιο. Κι εγώ το έχω αυτό το ελάττωμα. Επίσης το έχω να είμαι παρορμητική και να δίνω βεβιασμένες απαντήσεις. Αν αδίκησα κάποιον απολογούμαι.
Προσωπικά το blog μου το έχω στο περιθώριο της ζωής μου και μόνο για να εξυπηρετεί διάφορες ανάγκες που έχω κατά καιρούς. Δεν είναι αστείο, δεν είναι λογοτεχνικό. Κι επίσης δεν αντικατοπτρίζει απόλυτα τη ζωή μου. Γράφω για τα μικρά γιατί δεν θέλω να γράφω για τα μεγάλα και σοβαρά. Δεν έχω αξιώσεις σαν blogger και στενοχωριέμαι που μπορεί να έμαθε έστω και ένας άνθρωπος το blog μου με αυτό τον τρόπο, αν και φταίω γι' αυτό.
Ο Πανίκος είναι ένας blogger πολύ πετυχημένος. Γράφει με πολλά ιδιαίτερο τρόπο. Πολλές φορές διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως με αυτά που γράφει, αλλά είναι δικαίωμα του να τα γράφει. Επίσης είναι επιλογή μου να μπαίνω και να τον διαβάζω. Ακόμα και τις φορές που διαφωνώ, πολλές φορές γελώ με τον τρόπο που τα γράφει. Αυτά τα σημειώνω για να μην φανεί ότι μπορεί να υπάρχει προσωπικό θέμα. Δεν ξέρω προσωπικά ούτε τον Πανίκο ούτε κανέναν blogger. Δεν διαβάζω ούτε σχολιάζω φανατικά, ούτε είμαι φαν ή εχθρός κάποιου.
Έρχεται, λοιπόν, ο Πανίκος και γράφει αυτό το κείμενο. Ο γνωστός Πανίκος, που κατά κύριο λόγο ίσως να είναι κυνικός. Θα μου πεις, αναμενόμενο το ύφος του και αυτά που έγραψε. Το ύφος του ναι, αυτά που έγραψε όχι. Σε πολλά έχει δίκαιο, δηλαδή ότι η ζωή είναι σκληρή, ότι τέτοια περιστατικά πάντα θα συμβαίνουν, ότι τις περισσότερες φορές επικρατεί η σιωπή.
ΔιαγραφήΚαι μετά υπάρχουν και κάποια άλλα σημεία, που διαβάζω τα και ξαναδιαβάζω τα και ακόμα να πιστέψω ότι τα έγραψε κάποιος τούτα. Ήταν πολλά που με σόκαραν, αλλά αν θα εστίαζα σε δύο ήταν το "εξελικτική αποτυχία" και το "πουττούι". Δεν ξέρω τι μπορεί να κάμνει κάποιον να φτάνει σε σημείο να χρησιμοποιεί έτσι χαρακτηρισμούς για έναν μιτσή του οποίου εγαμήθηκε τόσο πολλά το μέσα του που έφτασε σε σημείο να αυτοκτονήσει. Ενοχλήσαν με φοβερά σε ανθρώπινο επίπεδο. Πολλά πιθανόν το ότι είπα ότι φαίνεται σκατάνθρωπος να μείωσε το σχόλιο μου. Αλλά ήθελα να απαντήσω στον χαρακτηρισμό με χαρακτηρισμό. Ήθελα κάπως να τον σοκάρω με το σχόλιο μου. Να τον κάμω να το ξανασκεφτεί. Δε νομίζω να τα κατάφερα. Θεωρώ τρομακτικό το ότι διδάσκει και έχει αυτές τις απόψεις. Αν ήταν κάποιος με δουλειά γραφείου πιθανότατα να μην ασχολούμουν να απαντήσω καν. Οι εκπαιδευτικοί έχουν φοβερή ευθύνη (κατά την άποψη μου τουλάχιστον). Επίσης, όπως ανέφερα σε άλλα σχόλια, θεωρώ ότι όταν περνάς τέτοιες καταστάσεις, ίσως να έπρεπε να βλέπεις με συμπόνοια αυτόν που δεν τα κατάφερε.
Εσκέφτηκα πολλά το αν θα έκαμνα δημοσίευση το σχόλιο μου ή αν θα το έστελνα κατ' ιδίαν. Επειδή ήξερα ότι ίσως να είχα άσχημες επιθέσεις πίσω. Ο ίδιος ο Πανίκος απάντησε αρκετά ήπια, δεν ξέρω, ίσως να μου ετοιμάζει post να με "περιποιηθεί". Από άλλα άτομα ήταν πιο έντονες οι επιθέσεις. Μπορεί να έκαμα λάθος που είπα ότι φαίνεται σκατάνθρωπος, αλλά επικεντρωθείτε στους προβληματισμούς που γράφω στο σχόλιο μου σας παρακαλώ.
Αμαδρυάδα δεν θα πω ότι πορτοπετάσσεσαι να κάμεις τον δικηγόρο. Να πετάσσεσαι όσο θέλεις, έχω ανοιχτά τα σχόλια. :) Επίσης συμφωνώ με αυτό που είπες, πως όταν γίνεσαι προκλητικός/ ή θα προκληθείς πίσω. Και αυτό ισχύει και για αναρτήσεις αλλά και για σχόλια, όπως αυτά που άφησα στον Πανίκο. Δεν εκατάλαβα τι εννοείς για την λεπτή θέση αλλά δεν πειράζει! Το σημαντικό είναι που τελικά είπες την άποψη σου!
ΔιαγραφήΚι εγώ πιστεύω ότι στο μπούλινγκ απαντάς με μπούλινγκ. ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ. Κι επίσης, αν ο άλλος είναι δυνατότερος ή ίσος με σένα (που συνήθως είναι, για να κάνει επίδειξη δύναμης). Συμφωνώ απόλυτα με όλη τη σχετική παράγραφο. Απλώς δεν θεωρώ ότι τα δύο παραδείγματα που ανέφερα παραπάνω είναι μπούλινγκ στο μπούλινγκ (γι' αυτό ίσως να παρεξήγησα και το σχόλιο της Brenda). Αρέσκει μου που μοιράζεσαι την προσωπική σου εμπειρία. Εγώ εμεγάλωσα με έναν μπαμπά που με αμφισβητούσε σε αρκετά σημεία αλλά μια μαμά που πίστευε απόλυτα σε μένα, και έτσι κάπως μπαλανσαριζόταν η κατάσταση. Απλά βρέθηκα και δύο φορές σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση, και όπως είπα και σε άλλο σχόλιο, χαίρομαι πάρα πολύ που βρέθηκαν κάποια άτομα που με αγαπούσαν να με νταντέψουν και να με προστατέψουν. Ο άνθρωπος όταν βρεθεί σε απόγνωση, μπορεί (δυνητικά) να κάμει πολλά πράγματα. Και δεν έχουν θέση στη ζωή μόνο οι δυνατοί. Ο κόσμος είναι ζούγκλα ναι, αλλά αλλάζει, κι ο καθένας μας έχει την ευθύνη να αλλάξει, και αν δε μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο όλο, τουλάχιστον για το μικρόκοσμο μας έχουμε την προσωπική μας ευθύνη. Συγνώμη για τα μεγάλα σχόλια.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή