για τη δύναμη και την αδυναμία

Σκέφτομαι τα πράγματα που νομίζουμε ότι είναι η δύναμη μας και τελικά είναι η αδυναμία μας.

για μένα;

η αυτοπειθαρχία μου... γιατί πολλές φορές καταπιέζω φοβερά τον εαυτό μου... και δε μπορώ να θυμηθώ την τελευταία φορά που άφησα τον εαυτό μου να κάνει κάτι που ήταν "λάθος".

η συνεχής στοχοθέτηση και η υπερβολική προσήλωση στους στόχους μου. γιατί συχνά ξεχνώ να απολαμβάνω τη διαδρομή. και ίσως τελικά η Ιθάκη να είναι υπερτιμημένη. φτάνεις σε ένα σημείο που η ζωή γίνεται αβάσταχτη γιατί ούτε στους στόχους σου δε μπορείς να βρεις χαρά, κι όλο σκέφτεσαι τα πράγματα που στερήθηκες.

το να δείχνω παντού και πάντα δυνατή. να μην επιτρέπω στον εαυτό μου να δείξει ότι πόνεσε για κάτι, ότι στενοχωρέθηκε, ότι κάτι με έχει λυγίσει. είναι απίστευτο το πόσο δυναμική εικόνα βγάζω και πόσο εύθραυστη είμαι μέσα μου.

κι όμως, όλα τα πιο πάνω, είναι πράγματα που τα επαινούν πάρα πολύ οι γύρω μου. πράγματα που τα θαυμάζουν - τουλάχιστον έτσι λένε - και κάπως έφτασα να έχω ανάγκη να βλέπω τον εαυτό μου μέσα από τα δικά τους μάτια. να κυνηγώ τους στόχους μου σαν τρελή, να αυτομαστιγώνομαι μέχρι να φτάσω εκεί που θέλω. (εκεί που θέλω άραγε ή εκεί που θα κερδίσω λίγο παραπάνω θαυμασμό και σεβασμό;) αξίζει άραγε τον κόπο να δείχνω πάντα δυνατή, ενώ κάποιες φορές θέλω απλά να παραδεχτώ ότι γονάτισα;

το σκέφτηκες ποτέ; ότι τα πράγματα που οι άλλοι θαυμάζουν πάνω σου μπορεί να σε καταδυναστεύουν;

για το 2011

Όνειρα και σχέδια για τη νέα χρονιά; Τίποτα μεγάλο, μόνο τα μικρά μικρά και καθημερινά. Περιμένω πώς και πώς το ταξίδι στην Αθήνα, αρχές του Φλεβάρη, όχι μόνο γιατί την έχω πεθυμήσει, αλλά επειδή δεν ταξιδεύω συχνά εκτός. Περιμένω και την εξόρμηση στα βουνά με καλούς φίλους τέλη αυτού του μήνα που μας μπαίνει. Θα 'θελα να πάω και κανένα ταξιδάκι το καλοκαίρι, αλλά θα δω αν θα 'χω λεφτά ή αν θα 'μαι απένταρη πάλι!

Τελευταίο εξάμηνο του μεταπτυχιακού, δεν πίστευα ποτέ ότι θα το έλεγα αυτό, αλλά ανυπομονώ να τελειώσω!

Για ερωτικά αυτολογοκρίνομαι πια να τα γράψω εδώ, τώρα που ξέρω σίγουρα ότι διαβάζουν το μπλογκ και κάποιοι γνωστοί. Δε βαριέσαι, (γενικότερα) καλύτερα να ζεις παρά να γράφεις!

Καλή χρονιά σε όλους μας, να 'χουμε την υγεία μας, να ομορφαίνουμε, να αγαπάμε, να κάνουμε τις ζωές μας καλύτερες και να χαμογελάμε!

Αφιερώνω σε όλους το τραγούδι, δεν ξέρω αν είναι υπερβολικά εμπορικό για τα γούστα σας, αλλά εμένα μ' αρέσει πολύ. Με όλη μου την αγάπη!