το καλοκαίρι μου

Ήταν ένα πολύ όμορφο, ένα συγκλονιστικά θαυμάσιο καλοκαίρι. Γεμάτο από όμορφες στιγμές.

Έκανα πολλές εκδρομές στο βουνό φέτος! Για κάποιο λόγο βαριόμουν τρομερά να πάω θάλασσα. Πήγα Κακοπετριά πέντε φορές και μπορώ να σου πω σίγουρα ότι ερωτεύτηκα τη διαδρομή μες το δάσος. Πήγα Σαϊττά, Πλάτρες, Πελένδρι, Λεύκαρα, Βουνί, Λεμύθου. Χόρτασε το μάτι μου και η ψυχή μου πράσινο! Εννοείται ότι όλες ήταν με ανθρώπους που ήθελα πάρα πολύ να πάω.

Απόφυγα εντελώς – εντελώς όμως – τους ανθρώπους που μου προκαλούσαν αρνητικά συναισθήματα. Delete. Όχι με δραματικό τρόπο, για να μην έχω μετά να εξηγώ και να ξαναεξηγώ και βαριέμαι! Δεν απέφευγα την έξοδο αν θα ήταν αυτοί. Αλλά να, τα πιο μεγάλα delete είναι αυτά που κάνουμε μέσα μας... Είδα κυρίως φίλες και φίλους που με κάνουν να νιώθω όμορφα, που νιώθω ότι με αγαπούν και με εκτιμούν.

Βαριόμουν να κανονίσω κάτι αν ήθελε πολύ κόπο και χρόνο να κανονιστεί. Στα άτομα που είδα ότι έκανα μια φορά μια πρόσκληση και δεν απάντησαν καθόλου, δεν ξαναείπα ποτέ. Το ίδιο και στα άτομα που με έστηναν μέχρι τελευταία στιγμή για να μου απαντήσουν για κάτι θετικά ή αρνητικά. Κανόνιζα με τα άτομα που μπορούσα να συνεννοηθώ πιο εύκολα, κι έτσι δεν έχασα χρόνο αλλά ούτε και εκνευρίστηκα για εξόδους. Κι ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που πέρασα τέλεια.

Πήγα και camping! Ευτυχώς που έχω τις πιο cool αδερφές στον κόσμο που το οργάνωσαν. Πρώτη φορά στη ζωή μου κοιμήθηκα σε αντίσκηνο, μέσα σε sleeping bag (δε σου συνιστώ να το κάνεις χωρίς μαξιλάρι, όπως έκανα εγώ). Ήταν μια τέλεια νύχτα, ανάψαμε φωτιά και κοιτούσαμε τ’ αστέρια. Πρώτη φορά είδα πόσο όμορφα φαίνονται τ’ αστέρια στο βουνό τη νύχτα! Ένας ουρανός πεντακάθαρος, στολισμένος μικρά μικρά διαμαντάκια. Μπορώ να σου πω ότι είμαι ρομαντική μέχρι αηδίας – δώσε μου τέτοια και πάρε μου την ψυχή.

Αυτό το καλοκαίρι δεν είχα καθόλου άγχος: ούτε αν θα βρω δουλειά, ούτε αν θα με πάρουν στο μεταπτυχιακό, ούτε αν θα αγοράσω αυτοκίνητο. Δεν είχα καν το άγχος για τα σιδεράκια, αφού τα έβγαλα από τις αρχές του καλοκαιριού. Ήμουν για πρώτη φορά χαλαρή μετά από καιρό, χαλαρή κι ευτυχισμένη. Δεν βγήκα εκτός Κύπρου, αλλά δε με ένοιαξε καθόλου. Μη σου πω ότι το προτίμησα. Στην άδεια μου κοιμήθηκα πολύ (πολύ όμως), πήγα πολλούς καφέδες και πολλές εκδρομές. Πες μου, τι άλλο θέλει ο άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος;

Αυτό το καλοκαίρι άκουσα και για πολλές όμορφες ερωτικές ιστορίες και χάρηκα.. Είδα πραγματικά ζευγάρια, στην πραγματική ζωή, να ‘ναι μαζί και να κοιτά ο ένας τον άλλο και να λιώνει. Είδα αγοράκια 20 something (που στο δικό μου το μυαλό είναι εντελώς μαλακισμένα) να ‘ναι με τη σχέση τους και να ‘ναι σωστά και να την κοιτάνε στα μάτια.Είδα μια φίλη μου, που είναι 36, να αρραβωνιάζεται και να ετοιμάζεται να παντρευτεί. Από έρωτα. Έτσι, για να σκάσουν όλοι όσοι της έλεγαν ότι θα μείνει στο ράφι. Είδα άλλη φίλη μου να βρίσκει αυτό που ψάχνει μετά από καιρό που ταλαιπωρούνταν.

Αυτό το καλοκαίρι ήμουν πολύ χαρούμενη, χωρίς να προσπαθήσω. Γενικώς ως άτομο είμαι φύσει και θέσει αισιόδοξη. Ακόμα και να με ρίξεις σε ένα σκοτεινό τούνελ, πάντα θα κοιτάζω το φως στην άκρη του. Πάντα θα παλεύω να πάω προς το φως. Πάντα θα αγωνίζομαι – όχι πως δεν υπάρχουν και οι περίοδοι που αφήνομαι. Όμως διαρκούν πολύ λίγο, γιατί δεν αντέχω να σκέφτομαι ότι έχω αφεθεί. Αλλά να, αυτό το καλοκαίρι ήμουν απλά χαρούμενη. Χωρίς προσπάθεια. Νιώθω ότι τα πολύ σκοτεινά πέρασαν πια.

Ανυπομονώ να ξεκινήσω το δεύτερο χρόνο του μάστερ μου και να κάνω τη διατριβή μου. Το θέμα είναι αρκετά πρωτότυπο, παρθένο ακόμα στην έρευνα στην Κύπρο. Πεθαίνω για προκλήσεις. Και μαζί σχεδιάζω τα επόμενα μου σχέδια (Ταύρος παιδάκι μου, τι περιμένεις! Πάντα πρέπει να έχω ένα υποτυπώδες σχέδιο για το μέλλον, έστω κι αν αλλάξει, έστω κι ματαιωθεί). Άλλα σχέδια είναι εφικτά (να φρεσκάρω τα ισπανικά μου) και άλλα τρελά (να γράψω ένα βιβλίο). Αλλά στα όνειρα δεν χωράνε ελεγκτές...

Άντε, σε αφήνω. Αύριο το πρόγραμμα έχει Waterpark.
 
xxx