η αύξηση :)

Τα τελευταία μου post χαρακτηρίζονταν από ανυπομονησία για κάτι καινούριο, για την αλλαγή. Αφορούσαν κατά κύριο λόγο τα επαγγελματικά (στα προσωπικά είμαι μια χαρά, και αυτό μπορεί να σημαίνει είτε την ύπαρξη είτε την απουσία σχέσης, δεν πρόκειται να το γράψω εδώ, παρά μόνο όταν θα ετοιμάζομαι να βάλω νυφικό και να κάνω τη μεγάλη τρέλα στην εκκλησία. Ναι, σε εκκλησία θα παντρευτώ, εγώ στο δημαρχείο δεν πάω, αν είναι να κάνουμε την επισημοποίηση θα την κάνουμε όσο πιο γερή γίνεται, με παπά και με κουμπάρο, και οι σχεσοφοβικοί μακριά από μας :) ).

Λοιπόν όπως σου είπα και πιο πάνω, ήθελα μια αλλαγή στα επαγγελματικά μου. Στην τελευταία μου δουλειά είμαι σχεδόν 3 χρόνια και σε αυτό το διάστημα δεν είχε αυξηθεί καθόλου ο μισθός μου. Παρ' όλο που εξελίχθηκα απίστευτα σε αυτή την περίοδο, που η δουλειά του δικού μου τμήματος αυξήθηκε πάρα πολύ χάρη στη δική μου συνεισφορά, που πολλές φορές ανέλαβα δουλειά άλλων τμημάτων ή συναδέλφων που είχαν φύγει οριστικά και έπρεπε να καλυφθούν μέχρι να αντικατασταθούν ή έλειπαν με άδεια για μεγάλο διάστημα και τα έβγαλα πέρα πάρα πολύ καλά, ο μισθός μου ήταν κολλημένος στο αρχικό του σημείο. 

Οπότε, αγαπημένε μου αναγνώστη, και επειδή δεν είμαι άνθρωπος που άμα θεωρώ ότι αδικούμαι το ανέχομαι εύκολα, ξεκίνησα να ψάχνω άλλη δουλειά. Εδώ και τρεις μήνες το έψαχνα απίστευτα εντατικά - και έχω μάθει πολλά πράγματα σε σχέση με την αναζήτηση εργασίας στην Κύπρο, σε κάποια φάση πρέπει να κάνω ένα post με τα ευρήματα μου. Εννοείται πως η όλη διαδικασία εμπεριέχει πολλές αιτήσεις, πολλές απογοητεύσεις, πολλά αναπάντητα ερωτηματικά. Παρ' όλ' αυτά, οδήγησε σε εκδήλωση ενδιαφέροντος από κάποιες εταιρείες, η οποία σε 2 περιπτώσεις κατέληξε και σε interview. Στη μία μάλιστα τα λεφτά ήταν πάρα πολύ καλά, μου είπαν μάλιστα ότι με ήθελαν, αλλά τελικά ότι πάγωσαν τις θέσεις. Δεν ξέρω αν όντως τις είχαν παγώσει ή αν τις έδωσαν αλλού, αλλά δεν έχει σημασία.

Όπως και να 'χει, επειδή το πείσμα των Ταύρων είναι γνωστό, ως γνήσια Ταυρίνα συνέχισα την αναζήτηση εργασίας! Δε μπορώ να πω ότι ήμουν απτόητη και ακάθεκτη, γιατί θα σε κοροϊδέψω αγαπητέ μου αναγνώστη και δεν το θέλω καθόλου. Όμως ένα από τα θετικά που έχω σαν άνθρωπος είναι ότι άμα θέλω να τερματίσω, θα το κάνω. Ακόμα και αν σέρνομαι. Έτσι λοιπόν, η αναζήτηση εργασίας συνεχιζόταν κανονικά, παρά το ότι από κάποια φάση και μετά ένιωθα ότι ανάγκαζα τον εαυτό μου να το κάνει.

Και ξαφνικά, έτσι απρόσμενα, με κάλεσαν τις προάλλες και μου είπαν ότι μου δίνουν αύξηση! ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!! Όταν άκουσα το ποσό κόντεψα να πέσω από την καρέκλα διότι αυτό δεν ήταν αύξηση, αλλά στην ουσία αναθεώρηση μισθού. Υποψιάζομαι ότι, επειδή ήμουν η μόνη που πήρα τόση αύξηση, κάποιος πρέπει να τους το σφύριξε ότι ετοιμάζομαι να φύγω. Έτσι, να της γυρίζει της συγκεκριμένης, που το είπε με κακόβουλο σκοπό αλλά η αύξηση ήρθε σε μένα και εκείνη πήρε ψίχουλα. Οπότε, με τα νέα εργασιακά μου δεδομένα, αποφάσισα ότι προς το παρόν παγώνω την αναζήτηση εργασίας, μένω στην εταιρεία μου και δείχνω σε όλους ότι αξίζω όχι μόνο αυτή την αύξηση, αλλά και ακόμα περισσότερα.

Τώρα επιτέλους έχω όρεξη να ντυθώ το πρωί, να βαφτώ και να πάω δουλειά. Τώρα νιώθω ότι τελικά οι εργοδότες μου δεν είναι τυφλοί και βλέπουν ποιος δουλεύει και ποιος απλά κάνει θόρυβο. Γιατί είναι κάποιοι υπάλληλοι που κάνουν 1 από τα 10 και το κάνουν μέγα θέμα και είναι και κάποιοι άλλοι που είναι αθόρυβοι, αλλά είναι πολύ περισσότερο αποτελεσματικοί. Επίσης, τώρα επιτέλους νιώθω ότι εκτιμήθηκε το τι έκανα για την εταιρεία. Γιατί έκανα πολλά και κυρίως δεν τους κρέμασα σε φάσεις που με χρειάστηκαν και που μπορούσα να αδιαφορήσω. Απόψε βγαίνω για φαγητό για να το γιορτάσω :)