σχέδια και πάει λέγοντας

Ανυπομονώ να ξεκινήσει η καινούρια χρονιά! Τις χρονιές μου τις μετρώ πάντα απ’ τον Σεπτέμβρη ως τον Αύγουστο. Τις προάλλες μιλούσα με τη μικρή μου αδερφή και της έλεγα τα σχέδιά μου, όταν άρχισε να χαμογελά. Ρωτώντας γιατί, μου είπε «μα ήμουν εντελώς σίγουρη ότι κάτι θα έβρισκες να κάνεις! Νομίζεις ότι σε πίστεψα όταν είπες ότι φέτος θα κάτσεις και δεν θα κάνεις τίποτα;»

Νομίζω ότι τα χόμπι μας είναι αυτά που κάνουν τη ζωή ωραία. Κι ενδιαφέρουσα. Και με νόημα. Μου φαίνεται αφάνταστα βαρετό να ζω χωρίς να κάνω κάτι δημιουργικό ή να μαθαίνω πράγματα.

Θέλω να διαβάσω βιβλία φέτος! Εννοείται όχι ακαδημαϊκού περιεχομένου όμως. Μπορούμε να κάνουμε ένα διάλειμμα από αυτά; :) Πριν λίγες μέρες αγόρασα δυο βιβλία ψυχολογίας. Το ένα παρουσιάζει τον Freud με απλά λόγια, ενώ το άλλο πραγματεύεται πτυχές της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Το δεύτερο το έχω ξεκινήσει, και μου φαίνεται τρομερά ενδιαφέρον.

Θέλω ν’ ασχοληθώ περισσότερο με τη φωτογραφία. Άκουσα ότι ο φωτογραφικός σύνδεσμος διοργανώνει μαθήματα, μόνο που αργούν λίγο να ξεκινήσουν. Ελπίζω να καταφέρω να μάθω και να τις επεξεργάζομαι.

Λατρεύω τις φωτογραφίες. Νομίζω ότι είναι η αποτύπωση μιας στιγμής στην αιωνιότητα. Έχω ένα φίλο μου, που τις λατρεύει επίσης – εκείνος «φταίει» για το κόλλημα. Είναι ο μόνος που με ανέχεται, γιατί είναι χειρότερος από μένα. Πηγαίνουμε σε διάφορους τόπους, στο δάσος, στο βουνό, σ’ ένα ερειπωμένο σπίτι και βγάζουμε φωτογραφίες, που έχουν θέμα, ως επί το πλείστον το χώρο. Μπορεί να μας πάρει ώρα, αλλά μένουμε μέχρι να αποτυπώσουμε εκείνη τη στιγμή. Εκείνο το διαφορετικό βλέμμα, εκείνη τη διαφορετική ατμόσφαιρα στο χώρο. Μου έχει βγάλει τις πιο ωραίες φωτογραφίες που έχω. Έχω άπειρες ιδέες για νέους τόπους, δυστυχώς όμως τώρα μας τον έφαγαν οι σπουδές. Έλα πίσω! :)

Οι επεξεργασμένες φωτογραφίες όμως είναι η αδυναμία μου. Ειδικά οι μαυρόασπρες ή αυτές που φαίνονται σαν σκηνή από ταινία που έχει φθαρεί. Μου φαίνεται ότι έχουν κάτι από μια παλιά, νοσταλγική εποχή. Έχω μία φωτογραφία, μαζί με άλλες τέσσερις φίλες μου, που μία απ’ αυτές την επεξεργάστηκε – την έκανε καφέ και να μοιάζει σαν παλιό, φθαρμένο καρέ ταινίας. Ειλικρινά σ’ αυτή τη φωτογραφία μοιάζουμε όλες σαν παλιές ηθοποιοί του Χόλιγουντ. Και όχι, καμιά μας δεν είναι έτσι στην πραγματικότητα. :)

Τα aquaerobics είναι δεδομένο ότι θα τα ξαναξεκινήσω. Αν είσαι γυναίκα, δοκίμασε τα και θα με θυμηθείς. Είναι απίστευτη η αίσθηση που σου δίνει η άσκηση στο νερό. Ναι, είναι πιο ωραία και από κολύμπι :) Όσα νεύρα/ άγχος/ πίεση και να έχεις, μετά από κάθε μάθημα θα σου έχουν περάσει τα πάντα και θα έχεις απίστευτη ενέργεια. Λέμε με μια φίλη να ξεκινήσουμε και χορό, όμως πρέπει να δούμε τι θα βρούμε και πού...

Κατά τα άλλα, φέτος δεν έχει Σαββατοκύριακα με διάβασμα, οπότε ευνοούνται οι εκδρομές – και εντός αλλά και εκτός Κύπρου. Η Κύπρος έχει απίστευτους τόπους που δεν τους έχουμε δει και ούτε καν τους υποψιαζόμαστε. Φέτος σκοπεύω να τους ανακαλύψω!

Έχω κι άλλα πολλά σχέδια, αλλά αν τα γράψω όλα, δεν θα τελειώσω ούτε αύριο....!! Αυτά είναι τα κυριότερα.. Και για να ακουστώ και λίγο σαν διευθυντής σχολείου... Σου εύχομαι καλή και παραγωγική χρονιά! :)