μυρωδιά καλοκαιριού

Ξέρεις πόσο όμορφη είναι η Λεμεσός το καλοκαίρι;

Σήμερα πήγα για περπάτημα κάτω στην παραλία. Η θάλασσα πανέμορφη, να σε ηρεμεί, να σε γαληνεύει. Σκέφτηκα πόσο λυπάμαι τους ανθρώπους που είναι καταδικασμένοι να ζήσουν όλη τους τη ζωή σε μια πόλη χωρίς θάλασσα. Ελπίζω ότι δεν θα βρεθώ σε αυτό το δίλημμα ποτέ - νομίζω πως αν αναγκαστώ να ζήσω κάπου αλλού θα είμαι δυστυχισμένη.

Η καταπληκτική αίσθηση του να πίνεις τον καφέ σου πάνω στο κύμα. Το δέρμα που αρχίζει σιγά σιγά να μαυρίζει, τα μαλλιά που ανοίγουν από τον ήλιο, τα γυαλιά ηλίου, τα ρούχα που γίνονται ελαφριά και καλοκαιρινά. Η μυρωδιά της αρμύρας, οι μέρες που γίνονται μεγαλύτερες και νιώθεις ξαφνικά σαν να έχεις τις διπλάσιες ώρες στη διάθεσή σου. Το κύμα που σκάει στα βράχια, το παγωμένο τσάι, το χαμόγελο που φτάνει μέχρι τ' αυτιά. Οι βλακείες που λες και γελάς, η συζήτηση που δεν έχει ξαφνικά καμιά ανάγκη να 'ναι σοβαρή, η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι. Τα μάτια που γελάνε τόσο εύκολα πια, το νερό που κατεβάζεις με τα λίτρα, η άμμος που μένει στα παπούτσια μετά το περπάτημα δίπλα στη θάλασσα. Το παγωμένο φραπέ, η τρυφερή νύχτα, τα κεριά στην παραλία.

Λατρεύω το καλοκαίρι.