Παρασκευή 13 Μαΐου 2011

φοβάμαι, μα στα πόδια δεν το βάζω πια...!

Φοβάμαι,


μα στα πόδια δεν το βάζω πια...


Και το υποσχέθηκα στον εαυτό μου - πριν λίγες μέρες που έκλεισα τα 25 μου.

Να βρίσκω το κουράγιο να αντέχω το βάρος των politically incorrect επιθυμιών μου.

Να μπορώ να αντέχω τα δυνατά συναισθήματα - τον τρελό έρωτα - κι όχι μόνο τον ασφαλή, εκείνον που ξέρω ότι μπορώ να διαχειριστώ.

(Έχω τόσο πολύ καιρό να ερωτευτώ, που έχω ξεχάσει πώς είναι. Πώς είναι;)

Να ξαναβρώ το θάρρος να κάνω τρελά όνειρα - κι όχι μόνο τα ασφαλή και τα σίγουρα.

Σε λίγες μέρες τελειώνω το μεταπτυχιακό μου. Για πρώτη φορά στη ζωή μου, δεν ξέρω σίγουρα τι θέλω. Εγώ - που ήμουν πάντα ένα τέρας σιγουριάς για τα θέλω μου και τέρας αποφασιστικότητας - θέλησης για να πετύχω τους στόχους μου.

Όσο κι αν φοβηθώ, στα πόδια δεν θα το βάλω - πια....!

2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος14/5/11 00:08

    Ola tha paroun ton dromo tous... Auti einai allwste kai i omorfia tis zwis... Ekei pou den to perimeneis, ta kalytera erxontai!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ανώνυμε, τέτοια αίσθηση έχω κι εγώ... πως τα -πολύ- καλύτερα είναι στη γωνία και έρχονται :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή