update την εποχή του κορωνοϊού 2

Είχαμε και οι δύο στη δουλειά μας κρούσματα. Μέχρι στιγμής έκανε 3 τεστ, έκανα 2. Προς το παρόν όλα αρνητικά.

Άρχισα να αποδέχομαι την απώλεια του ελέγχου, να μην έχω τόσο άγχος, να κοιμάμαι πιο καλά. Είναι μια περίοδος μεγάλης αβεβαιότητας, αλλά είναι καλό να θυμόμαστε ότι δεν είναι μόνο για μας, αλλά για όλο τον κόσμο. Πρέπει να παίρνουμε τα πράγματα όπως έρχονται. Όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό για κάποιους από εμάς.

Πρακτικές που με βοήθησαν:

- Δεν βλέπω ειδήσεις. Τις αποφεύγω συστηματικά. Δεν θέλω την τρομολαγνεία. Δεν με βοηθά. Το μόνο που έβλεπα ήταν το δελτίο των 6 για 10 λεπτά, μέχρι να γίνει η ενημέρωση για τα νέα κρούσματα. Τα υπόλοιπα διαδικτυακά.

- Δεν διαβάζω πια βλακείες στο internet. Όπου βλακείες = τρομο-ειδήσεις από site, θεωρίες συνωμοσίας, η γνώμη του κάθε άσχετου που παριστάνει τον ειδικό χωρίς να είναι. Επίσης, δεν διαβάζω τα σχόλια κάτω από αναρτήσεις. Το θεωρώ δεδομένο πια, πως και το πιο θετικό πράγμα του κόσμο να γίνει, πάντα θα έχει κόσμο να σχολιάσει αρνητικά. Δεν θέλω να διαπιστώνω καθημερινά πόσο μεγάλη είναι η βλακεία του κόσμου, η αμορφωσιά, η έλλειψη παιδείας.
- Μιλώ συχνά στο τηλέφωνο ή με βιντεοκλήση ή έστω με chat με αγαπημένα μου πρόσωπα. Πολύ ξεδιαλεγμένα. Και με έμφαση στα άτομα που ξέρω ότι με αγαπούν. Δεν έχει χώρο καθόλου η τοξικότητα πια.

- Το μαγείρεμα. Ψάχνω τις πιο εύκολες και γρήγορες συνταγές ή αλλιώς τις συνταγές της τεμπέλας. :P Μπορείς να έχεις ένα φαΐ που να φαίνεται και να είναι πάρα πολύ νόστιμο χωρίς να έχει 153 υλικά ή να έφαγες άπειρες ώρες να το φτιάξεις. (Εντάξει φυσικά, την πρώτη φορά που θα φτιάξεις κάτι, θέλεις παραπάνω ώρα από τις υπόλοιπες).
- Ξεκίνησα εκκαθάριση στις φωτογραφίες του κινητού. Τις βάζω σε φακέλους για να τις βρίσκω πιο εύκολα. Διαγράφω αυτές που δεν θέλω πραγματικά.

- Έβαψα τα μαλλιά μου στο σπίτι. Έβαλα και τον husband να με βοηθήσει, τι να κάνω; Είναι αρκετά καλό το αποτέλεσμα πάντως.

- Έβγαλα τα τζέλια από τα νύχια. Επιτέλους. Μετά από 7 βδομάδες που τα είχα! :)

- Μια μέρα κάθισα ένα δίωρο έξτρα και ξεκαθάρισα όλα μου τα έγγραφα στη δουλειά. Πέταξα όσα δεν χρειαζόμουν πραγματικά, αρχειοθέτησα τα υπόλοιπα.

- Κάποιες μέρες, περπάτημα. Όχι πάντα. Πολλές μέρες δεν σώννει το μυαλό μου να πάει, όχι το σώμα μου.

- Έχει ένα app στο κινητό,  λέγεται Happy Color. Έχει έτοιμες εικόνες και βάζεις τα χρώματα που σου λέει και τις ζωγραφίζεις. Ξέρω, ακούγεται παιδιάστικο, αλλά με βοηθά. Σπαταλώ ώρες εκεί. Για κάποιο λόγο, όταν το χρησιμοποιώ, δεν σκέφτομαι άλλα πράγματα.

- Άλλο ένα app στο κινητό, το New York Mysteries (το οποίο το τέλειωσα και τώρα είμαι στο New York Mysteries 2). Πρέπει να λύσεις ένα μυστήριο, πηγαίνεις από δωμάτιο σε δωμάτιο, βρίσκεις αντικείμενα, κάποια τα χρησιμοποιείς σε άλλα δωμάτια, λύνεις γρίφους, κρατάς σημειώσεις (τις κρατά μόνο του το app ευτυχώς :Ρ). Τα δωμάτια είναι τόσα πολλά που έχει χάρτη στο app, τα αντικείμενα είναι τόσο πολλά και σε κάποια φάση μπερδεύεσαι ποιο χρησιμοποιείς σε ποιο δωμάτιο, αφού πηγαίνεις μπρος - πίσω συνέχεια, που σε κάποια φάση θα χρειαστείς και walkthrough. Αλλά μου παίρνει πολύ χρόνο και ενέργεια και με βοηθά.

- Άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο να ΜΗΝ κάνει ότι από τη λίστα του προηγούμενου ποστ ένιωθα ότι με ψυχοπλάκωνε. Όπως για παράδειγμα η αποτοξίνωση. Δεν ήμουν σε καλή ψυχολογική κατάσταση για να την κάνω.

- Σχετικό με το παραπάνω. Μου επέτρεψα κάποιες μέρες να μην είμαι καλά, να τεμπελιάσω, να λιώσω πάνω στον καναπέ. Το δικαιούμαι. Όπως το δικαιούμαστε όλοι μας.

- Ξεκίνησα τις online αγορές. Πρώτα τα παπούτσια (Luigi, Envie, Shoebox), τώρα λέω να πάω στο H&M για ρούχα.

Θα ήθελα να είναι πιο σπουδαία η καραντίνα μου. Πιο γεμάτη από meaningful πράγματα, αντί από αγορές, φαΐ, τεμπέλιασμα. Πριν να ξαναξεκινήσω το αυτο-μαστίγωμα, μου θυμίζω ότι δούλευα κανονικά (ενώ πολύς κόσμος που έκανε άπειρα πράγματα είχε την ευκαιρία να κάτσει σπίτι). Αλλά τελοσπάντων, τι νόημα έχει η σύγκριση; Είναι ανάλογα με τα ψυχικά αποθέματα του καθενός. Μπορεί κάποιος να δούλευε όπως και πριν και να αξιοποίησε τις ώρες που εξοικονόμησε από εξόδους για να κάνει χίλια πράγματα μες το σπίτι. Και μπορεί κάποιος να έκατσε σπίτι και να πέρασε την καραντίνα στον καναπέ επειδή δεν είχε διάθεση για κάτι άλλο.

Ανυπομονώ να ξαναέρθει η καθαρίστρια μας γιατί μισώ τις δουλειές του σπιτιού. Επίσης ανυπομονώ να πάω σε μια αισθητικό να μου φτιάξει υπέροχα νύχια σε μια ώρα, χωρίς να προσπαθήσω καθόλου. Ανυπομονώ να δω φίλους και συγγενείς από κοντά, ας είναι και χωρίς αγκαλιές (νομίζω ο φόβος θα μας μείνει για πολύ καιρό). Και πιο πολύ από όλα ανυπομονώ να πάω στο βουνό, να κάνω μια βόλτα μέσα στο πράσινο σε κάποιο μονοπάτι της φύσης.