κι άλλες σκέψεις - κι αποφάσεις

Δεν έγραψα τελικά για τη Μαδρίτη, που έλεγα να γράψω. Από τη μια δεν είχα χρόνο, κι από την άλλη συνέβηκαν διάφορα, που με προλάβαιναν – και είμαι πάντα της άποψης ότι είναι καλύτερα να ζεις παρά να γράφεις. Δεν είμαι ο μεγάλος συγγραφέας με τον απίστευτο οίστρο που βάζει την τέχνη του πάνω από τη ζωή του. Βρίσκω απλά κάποιες διεξόδους στο γράψιμο, που αν μπορώ να τις βρω έξω από αυτό, το προτιμώ. Θα ήθελα να γράφω ωραία και να με θυμούνται γι’ αυτό, απλά προτιμώ όταν γεράσω – αν τα καταφέρω – να θυμάμαι ότι έζησα, κι όχι ότι έγραφα.

Αυτό που έχω να σου πω είναι ότι το ταξίδι αυτό ήταν καταπληκτικό. Η πόλη, οι άνθρωποι, το φαγητό. Η όλη εμπειρία. Και με έβαλε στη διαδικασία να σκεφτώ πολλά πράγματα, και να ξεκαθαρίσω μέσα μου πολλά. Θέλει πολλά κότσια να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου. Το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο είναι να κάνεις επιλογές ζωής με βάση το τι θέλουν οι άλλοι από σένα – οι γονείς σου, οι φίλοι σου, ο κοινωνικός σου περίγυρος. Αν συμφωνούν και οι δικές σου επιθυμίες με αυτά, έχει καλώς. Αν όχι, σκούρα τα πράγματα. Αυτό που αποφάσισα σε αυτό το ταξίδι, είναι να προσπαθώ – όσο μπορώ – να ακολουθώ τις δικές μου επιλογές, ακόμη αν αυτές είναι διαφορετικές. Οι άλλοι άνθρωποι μπορούν να κατακρίνουν πολλά πράγματα – ποτέ όμως δεν θα σου επιστρέψουν τη ζωή που δεν έζησες για χάρη τους.

Το άλλο που σκεφτόμουν, είναι ότι οι σούπες των μυαλών (όπως αυτές που σου έλεγα στο προηγούμενο ποστ) πάντα θα υπάρχουν. Εννοώ ότι πάντα θα έχεις πολλά στο κεφάλι σου, και θα πρέπει να τα χειριστείς όλα μαζί. Το θέμα είναι να μην αφήνεις αυτή την αγχωτική σούπα να επηρεάζει τη ζωή σου. Δύσκολο αλλά νομίζω είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες για να έχεις μια στοιχειώδη ισορροπία. Προσπαθώ τα προβλήματα της δουλειάς να μην τα παίρνω στο σπίτι – μου παίρνει έτσι κι αλλιώς 8 ώρες από τη ζωή μου, είναι αρκετές. Δε θα της χαρίσω ούτε μια από τις υπόλοιπες, γιατί η προσωπική ζωή είναι κάτι πολύ σημαντικό. Αντίστοιχα, και όταν δεν είμαι καλά για κάτι προσωπικό, προσπαθώ να μην το αφήνω να επηρεάζει τη δουλειά μου, ούτε να μου κλέβει χρόνο από την προσπάθεια μου να πετύχω έναν επόμενο επαγγελματικό ή και προσωπικό στόχο. Γενικώς τα προβλήματα, αν τα συζητάς σε υπερβολικό βαθμό, τα διογκώνεις, και η συζήτηση δεν σου προσφέρει πάντα έναν παραγωγικό τρόπο επίλυσης τους.

Χαρούμενη; Ναι, είμαι πολύ αυτές τις μέρες. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο ποστ. Σου εύχομαι μια ηλιόλουστη - μέσα κι έξω - Κυριακή.