Οι μέρες περνούν, οι αποκαλύψεις γίνονται όλο και πιο εξοργιστικές. Οι κυβερνώντες αγκιστρώνονται όλο και πιο καλά στη θέση τους, και πολύ αμφιβάλλω αν ποτέ θα αποδοθούν ευθύνες. Νιώθω άσχημα να τα αναπαράγω εδώ. Μαυρίζει η ψυχή μου κάθε φορά που ακούω μια νέα, ανατριχιαστική λεπτομέρεια που να αποδεικνύει για άλλη μια φορά, περίτρανα, την αδιαφορία των ιθυνόντων. Το μόνο που νιώθω ότι μπορώ να κάνω, είναι να κατεβαίνω στις διαδηλώσεις. Και να φωνάζω κι εγώ, μήπως αποδοθούν καμιά φορά ευθύνες σε αυτό τον τόπο.
Είμαστε όλοι μουδιασμένοι. Νιώθουμε σαν να είναι λάθος να γλεντήσουμε υπερβολικά, να χαρούμε υπερβολικά, την ώρα που άλλοι πενθούν. Σκεφτόμουν τώρα να σου γράψω κάτι ωραίες συζητήσεις που είχα με φίλους - και μετά σκέφτηκα πόσο ρηχή μπορεί να είμαι για να γράφω τέτοια πράγματα αυτές τις στιγμές. Τελοσπάντων, απλά σκέφτομαι πόσο σύντομη είναι η ζωή μας. Και πόσο ευλογημένοι είμαστε όταν έχουμε κόσμο κοντά στην καρδιά μας...! Το τραγούδι, αφιερωμένο εξαιρετικά... Σε αυτούς που είναι και σε αυτούς που θα ήθελα να γίνουν...
Πιο κοντά
Μουσική: Γιάννης Κυφωνίδης
Στίχοι: Μυρτώ Κοντοβά
Πρώτη Εκτέλεση: Άννα Βίσση
Πιο κοντά στην καρδιά μου απόψε
κολλητά δυο φτερά
κι η απόσταση μικραίνει ξαφνικά
όλα τα πριν και τα μετά
κλειδώσαμε τόσο καλά
τα χω εδώ, τα κράτησα μαζί μου
Τελικά την ουσία στη ζωή μου
τη δώσανε οι φίλοι μου, οι άνθρωποι μου
όλα στο σήμερα μετράνε
και το ξέρω επειδή θέλει προσπάθεια τρελή
αν θες να ζήσεις μια ζωή με δύναμη και πάθος
κι ας βγεις και κάπου λάθος
Το πάρτι αρχίζει
κι ο έρωτας επάνω μου στοιχηματίζει
το πάρτι αρχίζει
στο ίδιο μήκος κύματος μας συντονίζει
Το πάρτι αρχίζει...
Πιο κοντά στην καρδιά μου, όλο πιο κοντά
η φωτιά μια απάντηση καινούργια μου ζητά
για το ποια είμαι τελικα στο σήμερα
μα εγώ απλά τρέχω εκεί που τρέχει κι η ψυχή μου...
Πιο κοντά είναι η απάντησή μου
το ξέρουνε οι φίλοι μου , μα κι οι εχθροί μου
πως το συναίσθημα με πάει και με φέρνει πιο κοντά
σ αυτό που είμαι τελικά
και μου χαρίζει μια καρδιά με δύναμη και πάθος
κι ας βγω σε όλα λάθος
Το πάρτι αρχίζει
κι ο έρωτας επάνω μου στοιχηματίζει
το πάρτι αρχίζει
στο ίδιο μήκος κύματος μας συντονίζει
Το πάρτι αρχίζει...
Δεν νομιζω η Βισση να έσιει υποασταση στο τραουδιν να μεταδωσει στον αλλο νακκον βαθυ νοημα σ οποιοδηποτε επιπεδο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλει πολλα χρονια ομπρος της για μορφωση , τζιαν μεν εν υπεράνθρωπος λογικα εν προλαβαίνει.
Καλη σου νύχτα.
Andreas
Αντρέα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για το σχόλιο - νομίζω όμως ότι το βλέπουμε διαφορετικά. Με συγκινούν αφάνταστα κάποια τραγούδια, άσχετα με το ποιος τα λέει – ποιοτικός ή μη. Εκτός από το ότι νιώθω ότι δεν έχουν κανένα νόημα αυτές οι ταμπέλες, κάποια τραγούδια πιστεύω ότι έχουν τόση δύναμη από μόνα τους, που ξεφεύγουν από τον καλλιτέχνη που τα ερμηνεύει. Το συγκεκριμένο το αγαπώ πολύ και το έχω συνδέσει με ανθρώπους και καταστάσεις, τόσο που νιώθω ότι είναι αυτόνομο πια.
ακόμα είμαστε μουδιασμένοι-εγώ νιώθω τύψεις που 1-2 βράδια πέρασα καλά, που μαζευόμαστε παρέα για να πάμε στη διαδήλωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως σε λίγες βδομάδες....
Κι εγώ νιώθω άσχημα που πήγα μόνο μια φορά σε διαδήλωση για την τραγωδία. Ακόμα αναρωτιέμαι αν θα αποδοθούν ποτέ ευθύνες εκεί που πρέπει. Δυστυχώς ζούμε σε εποχές αναίσχυντης ανευθυνότητας που εξέθρεψαν οι εγκληματικά ανεπαρκείς κυβερνώντες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγγνώμη για το φιλολογίστικο ύφος, αλλά δεν μπορώ να περιγράψω διαφορετικά αυτά που αισθάνομαι.
Όσο για το τραγούδι, είναι κατά την ταπεινή μου γνώμη ένα από τα καλύτερα της Βίσση την τελευταία τριετία. Θα συμφωνήσω μαζί σου για τις ταμπέλες! :)
Π.
τουλίπα μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι γω νιώθω άσχημα που πέρασα καλά κάποιες νύχτες! και που δεν πήγα σε όλες τις διαδηλώσεις...
Π. μου,
σε καταλαβαίνω! και συμφωνώ πως είναι από τα καλύτερά της..
Αγαπητέ Ανδρέα, η τέχνη για να συγκινήσει δε χρειάζεται ούτε να είναι υπέργηρη, ούτε χαμηλοβλεπούσα, ούτε, κατά το κυπριακόν, "άλουτη"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένη μου pax, η ζωή νομίζω πως έχει τη διάρκεια που της επιτρέπουμε να έχει! Και γίνεται μεγαλύτερη όταν ξέρουμε να τη ζούμε. ;-)
όσοι θα ήθελαν να γίνουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι αρνείσαι το μέσα σου προκειμένου να προσεγγίσεις τους άλλους, και αυτό αποδεικνύει την πιθανότητα να εγκαταλείψεις μια μέρα τους άλλους για κάποιους άλλους ή για κάποιο χαμένο εαυτό.
Ο Ιδρώτας χύνεται στη Κύπρο. Αραιωμένα ούρα φεύγουν από το δέρμα σαν το ποτάμι, σαν αποτοξίνωση, για να προλάβει την τοξικότητα της Ιστορίας μας.
@agnus dei,
ΑπάντησηΔιαγραφήμεγάλη κουβέντα να πεις ότι ξέρεις να ζεις! ότι μπορεί κάνει ο καθένας :)
φλεγόμενε μου,
προσπαθώ συνεχώς να μην αρνούμαι το μέσα μου γι'αυτούς που θα ήθελα να γίνουν. αν μπορούν να με δεχτούν, καλώς. αν δε μπορούν, δεν πειράζει..