ο ύμνος στην αγάπη.

τα λίγα πράγματα που έχω ανάγκη για να ζήσω τα έχω, και η βαρκούλα μου έχει ανοίξει πανιά για το ταξίδι. οι ανάγκες μου για να είμαι ευτυχισμένη δεν ταυτίζονται με πολλών άλλων, μα δεν έχει σημασία. αγάπα με όπως είμαι ή μην ασχοληθείς. τόσα πράγματα στον κόσμο που δεν αξίζουν, κι εμείς καθόμαστε και τους δίνουμε αξία! τόσα πράγματα που θέλουμε να αποκτήσουμε, να έχουμε, να έχουμε, και η ψυχή μας ικετεύει για λίγη σημασία. βάλαμε μες τη ζωή μας όλα τα πράγματα που δεν χρειαζόμαστε κι αφήσαμε έξω τα ουσιαστικά. αγάπη χρειαζόμαστε. να δώσουμε και να πάρουμε. κι ας ακούγεται τόσο ρομαντικό, τόσο ξεπερασμένο. μα είναι τόσο αληθινό.

"Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. Και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμι. Και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσωμαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι. Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία. Πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει." Επιστολή του Αποστόλου Παύλου, Προς Κορινθίους Α' (13,1 –13,7)

Μετάφραση: Αν μπορώ να λαλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων, ακόμα και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη για τους άλλους, οι λόγοι μου ακούγονται σαν ήχος χάλκινης καμπάνας ή σαν κυμβάλου αλαλαγμός. Κι αν έχω της προφητείας το χάρισμα κι όλα κατέχω τα μυστήρια κι όλη τη γνώση, κι αν έχω ακόμα όλη την πίστη έτσι που να μετακινώ βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, είμαι ένα τίποτα. Κι αν ακόμα μοιράσω στους φτωχούς όλα μου τα υπάρχοντα, κι αν παραδώσω στη φωτιά το σώμα μου για να καεί, αλλά δεν έχω αγάπη, σε τίποτα δε μ'ωφελεί. Εκείνος που αγαπάει έχει μακροθυμία, έχει και καλοσύνη· εκείνος που αγαπάει δεν κομπάζει ούτε περηφανεύεται, είναι ευπρεπής, δεν είναι εγωιστής ούτε ευερέθιστος· ξεχνάει το κακό που του έχουν κάνει, δε χαίρεται για το στραβό που γίνεται, αλλά μετέχει στη χαρά για το σωστό. Εκείνος που αγαπάει, όλα τα ανέχεται· σε όλα εμπιστεύεται, για όλα ελπίζει, όλα τα υπομένει.

αφιερωμένο στους τελευταίους ρομαντικούς.