στην απλότητα κρύβεται η πάσα σοφία και η πάσα τέχνη.

Η φράση του τίτλου δεν είναι δική μου, μόνο που δυστυχώς δε μπορώ να θυμηθώ πού την έχω διαβάσει. Την είχε πει κάποιος κριτικός (;) για κάποιο συγγραφέα που τον είχαν κατηγορήσει ότι έγραφε πολύ απλά - και όμως αυτός θεωρούσε ότι αυτή ήταν όλη του η τέχνη.

Απλή είναι και η απάντηση στα ερωτήματα μου. Τώρα που αρχίζω σιγά - σιγά να ηρεμώ (ακόμη έχουμε πολλή δουλειά στο γραφείο, αλλά όχι όπως πριν) μου φαίνεται απίστευτο το πώς, τώρα που έριξα λίγο τους ρυθμούς, όλα τα ερωτήματα που έμοιαζαν αναπάντητα και πιεστικά, βρίσκουν ξαφνικά πολύ απλές απαντήσεις.

Απλή είναι και η ευτυχία. Και ο ελεύθερος χρόνος - που τώρα έχω - είναι βασικό συστατικό της. Και ο ύπνος, που μου είχε λείψει τόσο πολύ! Κι ένα φραπέ με καλούς φίλους πάνω στο κύμα. Και ο περίπατος στην ακροθαλασσιά. Ευτυχία είναι τώρα που μεγάλωσαν οι μέρες και μπορώ να πάω στον τάφο της γιαγιάς μου στο χωριό ακόμη και μια καθημερινή μετά τη δουλειά, αν νιώσω την ανάγκη. Νιώθω πως ηρεμώ εκεί. Πως πολλά από τα ερωτήματα μου παίρνουν απαντήσεις. Και πως ένα πλάσμα που με αγαπά αφάνταστα είναι ακόμα δίπλα μου.

Νομίζω πως βρήκα την απάντηση στα ερωτήματα και του προηγούμενου ποστ... Εννοείται πως δεν θα είμαι με κάποιον απλά και μόνο για να αποδεικνύω στον περίγυρο μου πράγματα. Εννοείται πως δεν θα κάνω "σχέδιο Β" για κανέναν. Επίσης εννοείται πως δεν θα καθίσω να περιμένω κάποιον. Νομίζω πως, τελικά, αν θέλεις κάποιον, θα βρεις έναν τρόπο να του το πεις. Το να κάθεσαι και να κάνεις σενάρια γιατί δεν γίνεται τίποτα, είναι απλά, τελικά, θέμα εγωισμού - όπως λέει και ο αγαπημένος μου agnus dei. Τα πράγματα είναι κι εδώ απλά. Αν το κουμπί χωράει στην κουμπότρυπα, θα κουμπώσει - αν όχι, το μόνο που θα καταφέρεις τραβώντας το είναι ή να βγάλεις το κουμπί, ή να ξεχειλώσεις την κουμπότρυπα. Κι εγώ θέλω όλες μου τις μπλούζες όμορφες σαν καινούριες.

Επίσης συνειδητοποίησα ότι προστατεύω τον εαυτό μου με το να μου δημιουργώ απωθημένα. Τα τελευταία χρόνια μπορεί να αγνοώ κάτι που μπορεί να έχω μπροστά μου, και κυνηγώ κάτι άλλο, που μπορεί να μην μπορώ να το έχω - για 1593 λόγους. Τα πρόσωπα μπορεί να εναλλάσσονται, αλλά το μοτίβο είναι πάντα το ίδιο. Έτσι μπορεί να εξιδανικεύω κάποιον, να τον ανεβάζω στη σφαίρα του ιδεατού και να στενοχωριέμαι που δε μπορώ να τον έχω - τρομάρα μου. Στην πραγματικότητα, έτσι προστατεύω τον εαυτό μου από μια πραγματική σχέση, με τις δυσκολίες της και όλα εκείνα τα πράγματα που μπορεί να σε κάνουν να "πέσεις" ψυχολογικά. Το ξέρω πως ακόμα φοβάμαι - πως όσο κι αν το παίζω δυνατή και ψύχραιμη και ανεξάρτητη, στην πραγματικότητα τρέμω στην ιδέα να μου ξανασυμβούν κάποια πράγματα.

Νομίζω ότι είμαι έτοιμη για μια καινούρια αρχή. :)

update

Πολλή δουλειά! Έχουμε το συνέδριο της εταιρείας και νιώθω πολύ κουρασμένη από την πίεση, το άγχος και τον όγκο της δουλειάς. Λείπουν και δύο άτομα με άδεια ασθενείας και τα περισσότερα τους καθήκοντα έχουν πέσει πάνω μου! Θέλω τόσο πολύ να φύγω και να ξαπλώσω σε μια παραλία, χωρίς να με νοιάζει τίποτα!
Συγνώμη που δεν απαντώ τα τηλέφωνα, θα τηλεφωνήσω μόλις μπορέσω!
(Μια ζωή τρέχω για κάτι, πεθυμώ να έρθει ένα Σαββατοκυρίακο που να μην έχω να κάνω τίποτα, και να κάααααααθομαι!)

Υ.Γ. Αμάν αυτή η μανία που έχουμε στην Κύπρο να τους ζευγαρώνουμε όλους! Στη δουλειά μου αποφάσισαν -πριν από μένα, για μένα, εννοείται- ότι εφόσον υπάρχει ένας 30άρης single και είμαι και εγώ, είναι καλές ηλικίες για να τα φτιάξουμε, να παντρευτούμε και να κάνουμε μωρά. Αφού αυτός είναι έτοιμος!!!! Ναι, το άκουσα και αυτό χτες! Εμένα με ρώτησε κανείς αν είμαι έτοιμη ή αν μου αρέσει καν; Το λένε για αστείο υποτίθεται αλλά οι περισσότεροι το εννοούν! Αμάν με αυτή την κυπριακή νοοτροπία του ότι μόνος σου δεν μπορείς να περνάς καλά, πρέπει να είσαι οπωσδήποτε διπλός, αλλιώς κάτι πάει λάθος. Και το άγχος που έχουν όλοι να σου βρουν κάποιον.

Υ.Γ.2. Πότε το παίρνεις απόφαση ότι μπορεί να σου αρέσει κάποιος αλλά σε αυτόν δεν αρέσεις; Άρχισα να νιώθω χαζή με τις ευκαιρίες που χάνω επειδή μου αρέσει κάποιος ο οποίος δε μου δίνει καμία σημασία σε ερωτικό επίπεδο. Σκέφτομαι ότι μπορεί εγώ να μένω -ηλιθιωδώς- κολλημένη κάπου και να αγνοώ κάποιον άλλον που ενδιαφέρεται και μπορεί και θέλει να μου δώσει πράγματα. Γνώρισα πριν λίγες μέρες κάποιον σε ένα πάρτι. Πολύ γλυκός και συμπαθητικός, φάνηκε να ξέρει να συμπεριφερθεί και να συζητήσει και έδειξε το ενδιαφέρον του. Και εγώ κάθομαι και σκέφτομαι μήπως δεν πρέπει να γίνει κάτι, αν και εφόσον γίνει κάτι με την άλλη υπόθεση! Τον τελευταίο καιρό αρχίζω να ανησυχώ για μένα! :)

Υ.Γ.3. Είμαι χαζή που σαν γυναίκα δεν κάνω "σχέδιο Β"; Προχτές μιλούσα με μια άλλη κοπέλα που δουλεύει στην εταιρεία. Είναι 25, αρραβωνιασμένη και έτοιμη να παντρευτεί. Με έχει πρήξει ότι πρέπει να βρω κάποιον - λες και ο έρωτας είναι ένα κουμπί που το πατάς και συμβαίνει. Τις προάλλες, που τις εξηγούσα σε τι συναισθηματική κατάσταση είμαι, με είχε βγάλει χαζή. Που δεν εκμεταλλεύομαι τις ευκαιρίες, που δεν έχω "σχέδιο Β", που δεν το κυνηγώ τελοσπάντων να αποκατασταθώ! Ότι είμαι χαζή που είμαι σε μια παρέα που αποτελείται κυρίως από άντρες και δεν κάνω κάτι με κανέναν! Αμάν!!!! 25 χρονών είπαμε και έχει αυτές τις απόψεις!! Και τι είναι ο άντρας που θα είναι το "σχέδιο Β" μου; Το πιόνι στα χέρια μου; Και τον έρωτα πού τον βάζουμε είπαμε; Και πώς θα μείνεις με κάποιον, άμα δε μπορείς να φανταστείς ούτε καν να σε φιλά; Πώς θα κάνεις έρωτα μαζί του, πώς θα κάνεις παιδιά; Γίνεται να είσαι 25 και να κάνεις τέτοιους συμβιβασμούς; Δεν είναι κάτι που θα κάνεις σε μεγαλύτερη ηλικία - και ΑΝ το κάνεις;

Κοίταξε κάτι προβληματισμούς που έχω η γυναίκα μες το κατακαλόκαιρο. Πάω να τους πνίξω σε ένα φραπέ.